Βιντεοευχές για ένα χριστιανικό 2008

Μακάριοι οι καρδιακώς πεινώντες


Μακάριοι οι μη ιδόντες αποδείξεις


Χάπυ Νιου Γήαρ

Εν τω μεταξύ, προβήτε εις τας αναγκαίας διά τον πόλεμον παρασκευάς

Και κάπου εκεί, στο Α 140 τελειώνει ο Θουκυδίδης για τα εθνίκια. Δεν υπάρχουν όλα τα υπόλοιπα κεφάλαια (το Β, το Γ, το Δ…) που εξιστορούν πώς αυτή η λαμπρή συμβουλή του Περικλή οδήγησε τους Αθηναίους στον καταστροφικότερο πόλεμο της ιστορίας τους, που μετέτρεψε τα τείχη τους σε ερείπια, τους περισσότερους από αυτούς σε σκλάβους στα ορυχεια της Σικελίας, την δημοκρατία τους σε ξενοκίνητη δικτατορία, την ηγεμονία τους στον ελλαδικό χώρο σε playground για τους Πέρσες και τελικά την κλασική Ελλάδα σε πουτανίτσα του κάθε ισχυρού γείτονα.

ich bin ein Auslander (cont.)

Σου επιδίδει η άλλη πλευρά τελεσίγραφο, κατηγορώντας σε (όχι άδικα) ότι παραβιάζεις τους όρους της Γιάλτας. Και το απορρίπτεις υποδεικνύοντας τη διαιτησία που προβλέπει η Γιάλτα. Α, επίσης το απορρίπτεις έχοντας α) γεμάτο το εξοπλιστικό σου ταμείο β) άμυνα τόσο ενισχυμένη που να θεωρείται (δίκαια) από τους Κορίνθιους αιτία προληπτικού πολέμου και γ) ναυτικό που σου επιτρέπει power projection οπουδήποτε μιλάνε ελληνικά.

Αν εκ του αποτελέσματος και 2500 χρόνια μετά δείχνει να μην ήταν λαμπρή ιδέα, εκεί και τότε κάποιος εκτιμούσε διαφορετικά τα πράγματα.

80.
Λόγος του βασιλέως Αρχιδάμου
"Και ο ίδιος, Λακεδαιμόνιοι, έχω ήδη πείραν πολλών πολέμων, και βλέπω παρόντας εδώ άνδρας της αυτής με εμέ ηλικίας και της αυτής επομένως πείρας, ώστε κανείς να μη επείγεται προς πόλεμον ούτε από απειρίαν, όπως θα συνέβαινεν εις πολλούς, ούτε διότι θεωρεί αυτόν πράγμα καλόν και απηλλαγμένον κινδύνων. Ότι, άλλωστε, ο πόλεμος, περί του οποίου διασκέπτεσθε την στιγμήν ταύτην, μέλλει ν' αποβή σπουδαιότατος, θέλετε πεισθή εάν σκεφθήτε νηφαλίως. Διότι απέναντι μεν των Πελοποννησίων συμμάχων μας και των γειτόνων μας, η στρατιωτική μας δύναμις είναι ισόπαλος, και δυνάμεθα ταχέως να φθάσωμεν οπουδήποτε παρουσιασθή ανάγκη. Αλλ' εναντίον ανθρώπων, των οποίων η χώρα κείται μακράν, και οι οποίοι εκτός τούτων είναι εμπειρότατοι εις τα ναυτικά, και άριστα παρεσκευασμένοι καθ' όλα τα λοιπά, έχοντες και πλούτον ιδιωτικόν και δημόσιον, και πλοία, και ίππους, και όπλα, και πληθυσμόν μεγαλύτερον παρ' όσος δύναται να ευρεθή εις οιανδήποτε άλλην Ελληνικήν χώραν, ακόμη δε και συμμάχους πολλούς φόρου υποτελείς, εναντίον τοιούτων ανθρώπων, λέγω, πώς ημπορούμεν ν' αναλάβωμεν πόλεμον απερισκέπτως, και πού στηριζόμενοι να ορμήσωμεν απαράσκευοι; Εις τον στόλον μας; Αλλ' είμεθα κατώτεροι από αυτούς, και διά ν' ασκηθώμεν και καταστώμεν ικανοί ν' αντιπαραταχθώμεν εναντίον των θ' απαιτηθή πολύς χρόνος. Εις τα χρήματα μας; Αλλ' αυτά μας λείπουν ακόμη περισσότερον, και ούτε δημόσιον θησαυρόν έχομεν, ούτε χρήματα διαθέσιμα εις τα ιδιωτικά μας ταμεία, όπως συνεισφέρωμεν.

81. "Ίσως μερικοί ενθαρρύνονται από την υπεροχήν μας εις οπλισμόν και αριθμόν ανδρών, η οποία θα επιτρέπη να ερημώνωμεν την γην των δι' επανειλημμένων επιδρομών. Αλλ' η κυριαρχία των Αθηναίων εκτείνεται και επί άλλης πολλής γης και θα είναι εις θέσιν να εισάγουν διά θαλάσσης κάθε τι που τους χρειάζεται. Εάν, εξ άλλου, αποπειραθώμεν να παρασύρωμεν εις επανάστασιν τους συμμάχους των, θα γίνη ανάγκη να βοηθήσωμεν και αυτούς διά στόλου, αφού είναι νησιώται κατά το πλείστον. Ποίου είδους πόλεμον θα διεξαγάγωμεν λοιπόν ενάντιοι των; Διότι, εάν ούτε κατά θάλασσαν επικρατήσωμεν, ούτε αφαιρέσωμεν από αυτούς τας προσόδους, με τας οποίας συντηρούν τον στόλον των, ημείς θα βλαφθώμεν περισσότερον. Και εις τοιαύτην περίστασιν, ούτε έντιμον ειρήνην θα ημπορούμεν του λοιπού να συνομολογήσωμεν, εάν ιδίως θεωρηθώμεν ημείς μάλλον παρά εκείνοι ως αίτιοι του πολέμου. Διότι δεν πρέπει να παρασυρώμεθα από την κοινώς διαδεδομένην ελπίδα ότι εάν δενδροτομήσωμεν την γην των, ο πόλεμος θα τερματισθή ταχέως. Φοβούμαι δε μάλλον μήπως κληροδοτήσωμεν αυτόν και εις τα τέκνα μας. Διότι το αίσθημα της αυτοπεποιθήσεως, το οποίον εμπνέει τους Αθηναίους, δεν είναι πιθανόν ν' αφίση αυτούς ούτε την ελευθερίαν των να θυσιάσουν χάριν της γης των, ούτε ως πρωτόπειροι να καταληφθούν από πανικόν ένεκα του πολέμου.

82. "Δεν συνιστώ, εν τούτοις, ν' αφίσωμεν ασυγκίνητοι τους Αθηναίους να βλάπτουν τους συμμάχους μας, και να μη τους αφαιρέσωμεν την προσωπίδα, ενώ μηχανορραφούν εναντίον των. Υποστηρίζω, όμως, ότι πρέπει να μη προσφύγωμεν ακόμη εις τα όπλα, αλλά να στείλωμεν πρέσβεις, οι οποίοι να κάμουν παραστάσεις, χωρίς να εξηγήσουν σαφώς, εάν προτιθέμενα να ανεχθώμεν τας αδικίας των ή να φθάσωμεν μέχρι πολέμου. Εν τω μεταξύ, ας αρχίσωμεν να ετοιμαζώμεθα, όχι μόνον εξασφαλίζοντες συμμάχους, οπουδήποτε εύρωμεν αυτούς, είτε μεταξύ των Ελλήνων, είτε μεταξύ των βαρβάρων, οι οποίοι θα συμπληρώσουν την εις πλοία και χρήματα ανεπαρκή δύναμιν μας (διότι, όσοι, όπως ημείς τώρα, γινόμενα θύματα της επιβουλής των Αθηναίων, δεν ημπορούμεν να κατηγορηθώμεν ότι χάριν της σωτηρίας μας προσλαμβάνομεν την βοήθειαν όχι Ελλήνων μόνον, αλλά και βαρβάρων), αλλά και εκμεταλλευόμενοι όσον ημπορούμεν τους εγχώριους πόρους. Και αν μεν φαίνωνται διατεθειμένοι να λάβουν υπ' όψιν τας παραστάσεις μας, τίποτε το καλύτερον. Ειδεμή, μετά παρέλευσιν δύο η τριών ετών, θα είμεθα ήδη καλύτερον παρεσκευασμένοι να επιτεθώμεν εναντίον των, εάν το αποφασίσωμεν. Ίσως, άλλωστε, οι Αθηναίοι, βλέποντες ότι ηρχίσαμεν ήδη τας παρασκευάς μας και ότι οι λόγοι μας ανταποκρίνονται προς αυτάς, έστω και συγκεκαλυμμένους, ευκολώτερον θα υποχωρήσουν, εφόσον και η γη των θα είναι ακόμη ανέπαφος και έχουν ν' αποφασίσουν περί αγαθών υπαρχόντων και όχι κατεστραμμένων ήδη. Διότι την γην των δεν πρέπει να θεωρήσετε ως άλλο τι παρά ως ενέχυρον, το όποιον κρατείτε, και το οποίον αξίζει τόσον περισσότερον όσον καλύτερον είναι καλλιεργημένον. Το ενέχυρον αυτό πρέπει να φείδεστε όσον ημπορείτε περισσότερον καιρόν, και να μη περιάγετε τους κυρίους αυτού εις απόγνωσιν, καθιστώντες έτσι την αντίστασίν των πλέον πείσμονα. Διότι εάν, εξωθούμενοι από τας αιτιάσεις των συμμάχων μας, δενδροτομήσωμεν την Αττικήν, πριν παρασκευασθώμεν επαρκώς, προσέξατε μήπως ενεργήσωμεν κατά τρόπον, ο οποίος θα επισύρη μεγαλύτερας δυσκολίας και ταπεινώσεις διά την Πελοπόννησον. Καθόσον αιτιάσεις είτε πόλεων, είτε ιδιωτών δύνανται να εξομαλυνθούν. Αλλ' όταν ολόκληρος η ομοσπονδία μας, χάριν συμφερόντων μερικών εκ των μελών της, αναλάβη άπαξ πόλεμον, του οποίου την έκβασιν κανείς δεν ημπορεί να προΐδη, δεν είναι εύκολον να τον τερματίση εντίμως.

83. "Και κανείς μη θεωρήση ανανδρίαν το ότι τόσαι πολλαί πόλεις διστάζουν να επιτεθούν εναντίον μιας. Διότι και εκείνοι έχουν συμμάχους όχι ολιγωτέρους, οι οποίοι μάλιστα καταβάλλουν φόρον εις αυτούς, και ο πόλεμος διεξάγεται ολιγώτερον διά των όπλων και περισσότερον διά των χρημάτων, τα οποία καθιστούν τα όπλα τελεσφόρα, προ πάντων όταν γίνεται εκ μέρους χερσαίας δυνάμεως εναντίον ναυτικής. Ας εξεύρωμεν λοιπόν τ' αναγκαία χρηματικά μέσα, και ας μη παρασυρώμεθα ποοώρως από τους λόγους των συμμάχων. Ημείς, οι οποίοι θα φέρωμεν το μεγαλύτερον μέρος της ευθύνης διά την καλήν ή κακήν έκβασιν του πολέμου, ημείς οφείλομεν και να υπολογίσωμεν με την ησυχίαν μας τας καλάς ή κακάς συνεπείας του.

84. "Ούτε πρέπει να εντρέπεσθε διά την βραδύτητα και αναβλητικότητα, διά την οποίαν κυρίως μας μέμφονται. Διότι η σπουδή περί την έναρξιν του πολέμου θα συνετέλει εις τον βραδύτερον τερματισμόν του, λόγω του ότι θ' ανελαμβάναμεν αυτόν απαράσκευοι. Μη λησμονήτε, άλλωστε, ότι κατοικούμεν πόλιν ελευθέραν πάντοτε και χαίρουσαν εξόχως αγαθής φήμης, και η βραδύτης και αναβλητικότης, διά την οποίαν μας κατηγορούν, ημπορεί πραγματικώς να είναι λελογισμένη νηφαλιότης. Εις την πολιτικήν αυτήν οφείλομεν το ότι ούτε αι ευτυχίαι μας καθιστούν αυθάδεις, ούτε αι ατυχίαι μας ταπεινώνουν όσον άλλους. Εάν κανείς προσπαθή δι' επαίνων να μας εξωθήση εναντίον της γνώμης μας εις κινδυνώδεις επιχειρήσεις, δεν παρασυρόμεθα από την γοητείαν των λόγων του. Εάν τυχόν όμως ζητή κανείς να μας εξωθήση διά μομφών, ούτε οργιζόμεθα, ούτε μεταβάλλομεν διά τούτο ευκολώτερα γνώμην. Η νηφαλιότης, εξ άλλου, μας καθιστά γενναίους εις τον πόλεμον και συνετούς εις τα συμβούλια. Γενναίους μεν, διότι εκ της νηφαλιότητος απορρέει η σύνεσις και εκ ταύτης πάλιν η ευψυχία, Συνετούς δε, καθόσον ανατρεφόμεθα αφ' ενός μεν όχι τόσον τελείως, ώστε να περιφρονούμεν τους νόμους, αφ' ετέρου δε με τόσον αυστηράν πειθαρχίαν, ώστε να μη παρακούωμεν αυτούς. Η ανατροφή μας δεν μας μεταδίδει αφθονίαν ανωφελών γνώσεων, ώστε να επικρίνωμεν μεν δι' ωραίων λόγων τας παρασκευάς των εχθρών, να είμεθα όμως ανίκανοι να συμμορφώνωμεν τα έργα προς τους λόγους μας. Τουναντίον πιστεύομεν ότι οι άλλοι είναι εξ ίσου με ημάς προνοητικοί και ότι το στοιχείον της τύχης δεν ημπορεί να καθορισθή διά λόγων. Διά τούτο οφείλομεν ν' αρχίσωμεν ετοιμαζόμενοι πραγματικώς, ως να είχαμεν να κάμωμεν με ανθρώπους ορθοφρονούντας, και να μη εξαρτώμεν τας ελπίδας μας από ενδεχόμενα σφάλματα εκείνων, αλλ' από τ' ασφαλή μέτρα, τα οποία ημείς θα λάβωμεν εγκαίρως. Ούτε πρέπει να νομίζετε ότι διαφέρει πολύ άνθρωπος από άνθρωπον, αλλά να θεωρήτε άριστον εκείνον που έχει ανατροφή εις την μεγαλυτέραν πειθαρχίαν.

85. "Τας μεθόδους λοιπόν αυτάς, τας οποίας οι πατέρες μας μας εκληροδότησαν, και τας οποίας ημείς συνεχίζομεν με διαρκή μας ωφέλειαν, δεν πρέπει να εγκαταλείψωμεν. Δεν είναι ορθόν εις διάστημα ολίγων ωρών να λάβωμεν εσπευσμένας αποφάσεις, όταν από αυτάς διακινδυνεύωνται πολλαί υπάρξεις, πολλά χρήματα, πολλαί πόλεις, και πολλή δόξα, αλλ' οφείλομεν να σκεφθώμεν ησύχως. Εις ημάς δε περισσότερον, παρά εις άλλους, είναι επιτετραμμένον να μη σπεύσωμεν, ακριβώς διότι είμεθα ισχυροί. Και τώρα ας στείλωμεν πρέσβεις εις τας Αθήνας, διά να κάμουν παραστάσεις περί της Ποτειδαίας, και παραστάσεις περί όσων άλλων οι σύμμαχοι ισχυρίζονται ότι αδικούνται, τόσον μάλλον καθόσον οι Αθηναίοι είναι έτοιμοι να υποβληθούν εις διαιτησίαν, και δεν είναι ορθόν να επιτίθεται κανείς κατά του δεχομένου διαιτητικήν κρίσιν, ως τάχα ενόχου αδικίας. Εν τω μεταξύ, προβήτε εις τας αναγκαίας διά τον πόλεμον παρασκευάς. Τοιαύτη πολιτική θα είναι αρίστη διά σας και φοβερωτάτη διά τους εχθρούς σας".

Από τη μετάφραση του El Venizelos στον Μικρό Απόπλου

Κρίμα που δεν είχε λιγότερο κακόηχο όνομα, Μακιαβέλι ας πούμε.

Η διακριτική γοητεία του κιτς

Η κατακλείδα του άρθρου του Τάκη Μίχα (μέσω buzz) είναι συντριπτική

Οπως φαίνεται, μερικοί αιώνες φωτός χωρίζουν την Ελλάδα από τους κανίβαλους των νήσων Φίτζι -και όχι προς την κατεύθυνση που ίσως να υπέθετε κανείς.

Προς τι επίκληση των συμπαθών κανίβαλων; Ο Τ.Μ. παραθέτει παραδείγματα λαών που αντιμετωπίζουν κριτικά την ιστορία τους και ζητούν συγνώμη από εκείνους που έβλαψαν. Φαίνεται όμως διασθάνεται ένα πρόβλημα. Ίσως ότι πρόκειται για χορτάτους που, αφού ρευτούν, ζητάνε και μια συγνώμη από τους πεινασμένους. Όχι για το ρέψιμο, για το φαΐ που τους έκλεψαν.

Γι' αυτό στις συγνώμες πολυτελείας βάζει σφήνα και μία συγνώμη ανεπίληπτη, που κλείνει τα στόματα των κυνικών.

Όπως μας πληροφορεί ο Τ.Μ., ένα τηλέγραφημα του Ρόιτερς τον πληροφόρησε για τη συγνώμη που ζήτησαν οι κάτοικοι του χωριού Νουμπουτάου από τους απογόνους ενός ιεραπόστολου. Τον οποίο είχαν φάει οι πρόγονοι των κατοίκων του Νουμπουτάου.

Συγκινητικό, και αποστομωτικό. Αν οι Δυτικοί είναι ρεμάλια που ζητάνε συγνώμες από πλήξη, ιδού οι πτωχοί πλην τίμιοι Φιτζιανοί. Τι έχετε να πείτε τώρα Έλληνες;

Περισσότερο συγκινητικό απ' όλα, αλλά και αποστομωτικό, βρίσκω ότι το τηλεγράφημα του Ρόιτερ, για μια είδηση του Νοεμβρίου του 2003, έφτασε στον Τ.Μ. τέσσερα χρόνια μετά. Το ότι πρόκειται για τηλεγράφημα του 2003 φαίνεται από το μέτρημα των χρόνων που πέρασαν για τη συγνώμη. Ο ιεραπόστολος φαγώθηκε το 1867, συν τα 136 φτάνουμε στα 2003. Και να σκεφτεί κανείς ότι φέτος συμπληρώνουμε τα στρογγυλά 140.

Αμέσως μετά συγκινήθηκα αναλογιζόμενος ότι θα μπορούσα, αν δεν ήταν τόσο χάλια η Ελλάδα, να είχα και γω μια τέτοια λυτρωτική εμπειρία. Εν έτει 2007 να ζητήσω συγνώμη για το φρικτό έγκλημα ενός πρόγονού μου το 1867. Ποιού πρόγονού; Του παπού του παπού μου.

Αχ αυτοί οι πειρασμοί του κιτς, κανείς δεν μπορεί να τους αντισταθεί.

Cannibals' curse lifted with gift of whale's teeth
Ratu Filimoni Nawawabalavu, the village chief and great-grandson of the chief responsible for killing Baker, said: “This is our third apology but unlike the first two this one is being offered physically to the family of Mr Baker.”

Nubutautau has no electricity or piped water. Local children walk 15 miles to school.

Spiritually cleansed, the village will have one tangible legacy from the apology: two new permanent flush lavatories were installed for visitors.

Cow killed for Fiji villagers' dining sins
Nabutautau, Fiji - Long after the army of pastors, politicians and reporters have left this idyllic Fiji mountain village, its 200 inhabitants will be able to recall their day in the international spotlight every time nature calls.

In a village with no schools, medical facilities or roads, two new flush toilets were installed, just for Thursday's ceremony of apology in which villagers said sorry for killing and eating English Methodist missionary Thomas Baker 137 years ago.

Όπως θα έλεγε και ο Αρχιμήδης, μη μου τους κανίβαλους τάραττε.

Στο Δρόμο

Ελευθερία

Μου φαίνεται τόσο ωραίο που φοβάμαι μήπως είναι φάρσα.

Washington D.C. – Lakota Sioux Indian representatives declared sovereign nation status today in Washington D.C. following Monday’s withdrawal from all previously signed treaties with the United States Government. The withdrawal, hand delivered to Daniel Turner, Deputy Director of Public Liaison at the State Department, immediately and irrevocably ends all agreements between the Lakota Sioux Nation of Indians and the United States Government outlined in the 1851 and 1868 Treaties at Fort Laramie Wyoming.

“This is an historic day for our Lakota people,” declared Russell Means, Itacan of Lakota. “United States colonial rule is at its end!”

“Today is a historic day and our forefathers speak through us. Our Forefathers made the treaties in good faith with the sacred Canupa and with the knowledge of the Great Spirit,” shared Garry Rowland from Wounded Knee. “They never honored the treaties, that’s the reason we are here today.”

The four member Lakota delegation traveled to Washington D.C. culminating years of internal discussion among treaty representatives of the various Lakota communities. Delegation members included well known activist and actor Russell Means, Women of All Red Nations (WARN) founder Phyllis Young, Oglala Lakota Strong Heart Society leader Duane Martin Sr., and Garry Rowland, Leader Chief Big Foot Riders. Means, Rowland, Martin Sr. were all members of the 1973 Wounded Knee takeover.

“In order to stop the continuous taking of our resources – people, land, water and children- we have no choice but to claim our own destiny,” said Phyllis Young, a former Indigenous representative to the United Nations and representative from Standing Rock.

Property ownership in the five state area of Lakota now takes center stage. Parts of North and South Dakota, Nebraska, Wyoming and Montana have been illegally homesteaded for years despite knowledge of Lakota as predecessor sovereign [historic owner]. Lakota representatives say if the United States does not enter into immediate diplomatic negotiations, liens will be filed on real estate transactions in the five state region, clouding title over literally thousands of square miles of land and property.

Young added, “The actions of Lakota are not intended to embarrass the United States but to simply save the lives of our people”.

Following Monday’s withdrawal at the State Department, the four Lakota Itacan representatives have been meeting with foreign embassy officials in order to hasten their official return to the Family of Nations.

Σαν κάποιοι να γνώριζαν και να μην έλεγαν.

Θα προσθέτω ότι σχετικό βρίσκω.

Από το Γαλλικό Πρακτορείο

A delegation of Lakota leaders delivered a message to the State Department on Monday, announcing they were unilaterally withdrawing from treaties they signed with the federal government of the United States, some of them more than 150 years old.

They also visited the Bolivian, Chilean, South African and Venezuelan embassies, and will continue on their diplomatic mission and take it overseas in the coming weeks and months, they told the news conference.

Disaster waiting to happen: Θα τους αναγνωρίσει το Ουράνιο Τόξο!

Girl, you 'll be a woman soon (or more possibly later)

Πιο κωμικό είναι όταν ακούγεται σε δρόμους ταχύτητας, «Τα κορίτσια παίρνουν τις θέσεις τους στους βατήρες». Όπου κορίτσια ονομάζονται γυναίκες σε ηλίκια που με τη βούλα του νόμου μπορούν να διαθέσουν το σώμα τους όπως τους αρέσει. Των οποίων σωμάτων οι μύες κραυγάζουν εν χορώ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ.

Καταλαβαίνω πως τα "κορίτσια" είναι προσδιορισμός ισοδύναμος των, unisex πάντως, "παιδιών". Μια ομάδα γυναικών, συνήθως νέων. Αν και δεν θυμάμαι μια ομάδα αντρών που περιμένει το σήμα του αφέτη να χαρακτηρίζεται "αγόρια". Καταλαβαίνω επίσης πως ο προφορικός λόγος ενός όχι και τόσο ξύπνιου σχολιαστή δεν είναι κήπος που θα ανθίσει το φρούτο της πολιτικής ορθότητας.

Αλλά τι είναι αυτό που, κατόπιν κάποιου στοιχειώδους συλλογισμού για τα αποτελέσματα μιας κλήρωσης των εθνικών ομάδων, οδηγεί στον τίτλο «Στα μαλακά οι άνδρες, δύσκολα για τα κορίτσια»; Φαντάζομαι πως σ' εκείνες τις λίγες περιπτώσεις που στο κέντρο του λόγου σχηματιζόταν ο τίτλος "Στα μαλακά τα παιδιά, δύσκολα για τα κορίτσια", το κινητικό νεύρο θα αρνιόταν να τον χτυπήσει στο πληκτρολόγιο. Αν μη τι άλλο ως παλιομοδίτικο. Και βεβαίως θεωρώ αδύνατο νους να συλλάβει τον τίτλο "Στα μαλακά τα αγόρια, δύσκολα για τις γυναίκες".

Πως γίνεται να ολοκλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους στο Λεν Τρόφυ γυναικών τα κορίτσια του πόλο; Τουλάχιστον με το πέρας των υπόχρεώσεων έγιναν επιτέλους γυναίκες ή παρέμειναν κορίτσια; (spoiler, «αναδείχθηκαν ισόπαλες 7-7 με την Ουΐπεστ στο 3ο και τελευταίο τους παιχνίδι») Εντάξει, ίσως να απαιτείται πολύ σύνθετη σκέψη ώστε εξαρχής να γράψεις ότι ολοκλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους στο Λεν Τρόφυ οι γυναίκες του πόλο. Και η μοντέρνα βιολογία δεν νομίζω να απαγορεύει στο υπόκειμενο την αλλαγή γένους σε διαδοχικές προτάσεις.

Ακούω από το βάθος κάποιο κορίτσι να φωνάζει, «Συγχαρητήρια μωρέ, ανακάλυψες τη διαφορά ανάμεσα στο βιολογικό και στο κοινωνικό φύλο. Μήπως τώρα μπορείς να επιστρέψεις στο πρότζεκτ για την αποτελεσματική θεραπεία της ψαλίδας;». Δεν δίνω σημασία. Εφηβική επιθετικότητα, ετών 46.

---

Άκουγα σ' ένα δελτίο να περιγράφει ο παρουσιαστής πως έντυναν το κοριτσάκι προκειμένου να το εκπορνεύσουν. Λεπτομερής περιγραφή σε τόνους λαίμαργης αποστροφής. Μου θύμισε απαράμιλλης ζωντάνιας , αν και αμφιλεγόμενης ακρίβειας, καταγγελίες των αμαρτιών της σάρκας από θεολόγους που έχουν δώσει όρκο αγνότητας.

Αλλά περισσότερο, τόσο το πραγματικό περιστατικό όσο και η πλαστή φρίκη, μου θύμισε ένα άρθρο της άγνωστής μου Lianne George. «Γιατί ντύνουμε τις κόρες μας έτσι;» και το κυριότερο, για μένα, γιατί όταν οι κόρες ενηλικιωθούν η μόδα τις προστάζει να ντυθούν σαν κοριτσάκια;

Meanwhile, in an odd inversion of the Lolita trend, women old enough to vote are embracing the trappings of girlhood, with varying degrees of tongue-in-cheek.

...

What we're seeing now, she says, is a reversion to pre-Enlightenment days, a time before children were innocent, when they were nothing but smaller versions of ourselves in every way. "We are back in the 17th century," she says. "We're dressing little kids like adults and adults are dressing like little children. There is no distinction once again. A girl is a woman by the time she's 8 and a woman remains a girl until she's 80."

Ως εδώ τα πράγματα θα έλεγα πως είναι "βατά". Ας πούμε πως μπορεί κανείς να υποστηρίξει τη μία ή την άλλη θέση ανέξοδα. Να ονομάσει τη δική του προοδευτική και την αντίθετη συντηρητική. Να καταγγείλει τους άλλους σαν εκμεταλλευτές και να παρουσιάσει τον εαυτό του σαν ελευθερωτή. Όποια θέση κι αν έχει.

Αλλά δεν είναι έτσι, είναι χειρότερα. Για την ακρίβεια είναι ζήτημα αναλογιών.

Ο Λόρεντζ λοιπόν υποστήριξε ότι τα παιδικά χαρακτηριστικά προκαλούν τη συμπάθεια των ενηλίκων για τα παιδιά και συνεπώς τη φροντίδα και την προστασία τους, που ως ένα είδος εξελικτικής προσαρμογής, συμβάλει στη διαιώνιση του είδους. Καθόρισε μάλιστα επακριβώς τα χαρακτηριστικά που πυροδοτούν τη συμπάθεια ως εξής:
<--μαντζουριανό οπτικό βοήθημα

μαντζουριανό οπτικό βοήθημα-->

• Μεγάλο κεφάλι συγκριτικά με το υπόλοιπο σώμα
• Παχουλά μάγουλα
• Προεξέχον και μεγάλο μέτωπο συγκριτικά με τα υπόλοιπα οστά του προσώπου
• Μεγάλα μάτια και αυτιά
• Μικρή μύτη
• Στρογγυλό σώμα
• Kοντά και παχιά άκρα

Μου είχε εντυπωθεί όταν το πρωτοδιάβασα και να που τίποτα δεν χάνεται, δοθέντων ικανών ερεθισμάτων. Ο σύνδεσμος που δίνει ο hfr για το άρθρο του Γκουλντ είναι νεκρός αλλά, εκτός δραματικού απροόπτου, μάλλον τον ανέστησα επιτυχώς (όχι τον Γκουλντ βρε, τον σύνδεσμο). Μου αρέσει αυτή η διάσταυρωση του Υψηλού με το Χαμηλό.

Έχω βγάλει συμπέρασμα. Αλίμονο, κανάς βλάκας είμαι; Αλλά μέχρι να αναθεωρηθεί ο ποινικός κώδικας καλύτερα να το κρατήσω για τον εαυτό μου.

---

Ένα αγαπημένο μου κορίτσι, σοφά επιθετικό και απερίσκεπτα αμυντικό, αμφιταλαντεύεται για το αν θα αναβάλλει την αναπόφευκτη ενηλικίωση ακόμη μία φορά.

Ναι, σαράντα έξι (εφτά;) Μαΐων το θηρίο.

Σε τι κόσμο μας οδηγούν τα παιδιά μας;

Για πρώτη φορά από το 1991 παρατηρείται στις ΗΠΑ αύξηση του ρυθμού εγκυμοσύνων εφήβων. Αν ισχύει η θέση των Λέβιτ-Ντόνοχιου, πως η μείωση της εγκληματικότητας τη δεκαετία του 90 συσχετίζεται με την νομιμοποίηση των εκτρώσεων τη δεκατία του 70 (και τη συνεπαγόμενη, υποτίθεται, μείωση ανεπιθύμητων γεννήσεων), τι να εικάσουμε για την εγκληματικότητα μετά το 2020;

Οκ, «είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε αν πρόκειται για το ξεκίνημα μιας νέας τάσης». Αλλά, δεδομένων των περιστάσεων, ο πειρασμός για προληπτική δράση υποψιάζομαι πως δεν είναι ασήμαντος.

"κι έβγαλε το σιωνιστικό του μαχαίρι"

Το φλασάκι είναι από την αρχική σελίδα του Ριζοσπάστη. Εμφανίζεται μετά από τυχαία επιλογή μεταξύ τεσσάρων. Δεν ξέρω από πότε το έχουν, συμπτωματικά το είδα σήμερα.

Spamography

Όταν το είχε μπαζάρει η Citronella μου διέφυγε

αλλά μου το υπενθύμισε το infosthetics σήμερα

Πολύ μ' αρέσει. Ανυπομονώ να γεμίσω σπαμ.

Τροφή για σκέψη

Ω καιροί, ω γρίφοι

The troubling aspect of all this for the Army’s intellectual integrity comes from the neo-Stalinist approach to history a number of the manual’s authors internalized during their pursuit of doctorates on “the best” American campuses. Instead of seeking to analyze the requirements of counterinsurgency warfare rigorously before proceeding to draw impartial conclusions based on a broad array of historical evidence, they took the academic’s path of first setting up their thesis, then citing only examples that supported it.

To wit, the most over-cited bit of nonsense from the manual is the claim that counterinsurgency warfare is only 20 percent military and 80 percent political. No analysis of this indefensible proposition occurred. It was quoted because it suited the pre-formulated argument. Well, the source of that line was Gen. Chang Ting-chen, one of Mao’s less-distinguished subordinates. Had the authors bothered to look at Mao’s writings, they would have read that “political power grows out of the barrel of a gun,” that “whoever wants to seize and retain state power must have a strong army,” and that “only with guns can the whole world be transformed.”

Sorry, but Mao didn’t believe that round-table discussions were a substitute for killing his enemies, party purges, mass executions and the Cultural Revolution. Mao believed in force. In our COIN manual, he’s presented as a flower child.

Κύριε αντισυνταγματάρχα μου, και που να μάθετε για το βιβλίο ιστορίας της έκτης δημοτικού. Πάντου έχουν τρυπώσει αυτοί οι κομμουνισταί.

Κάτι πάει στραβά με την Ελλάδα

Κάτι πάει στραβά με την Ελλάδα, που καθιστά την κοινωνία μας ανίκανη να διατηρήσει μια λειτουργική επαφή με την πραγματικότητα.

Αντιμετωπίζουμε δυσκολία στην αναγνώριση μείζονων προβλημάτων πριν να εγκλωβιστούμε μέσα τους, και να διακρίνουμε τις αιτίες από τις συνέπειες. Χειρότερα, συχνά δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε τους διάφορους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους παράγοντες προκειμένου να αποφασίσουμε ορθολογικά ποια θα είναι η αντίδρασή μας, έτσι επιλέγουμε λύσεις φαινομενικά εύκολες και γρήγορες χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να κάνουμε την απαραίτητη ερευνα και ανάλυση. Και, ίσως ως αποτέλεσμα αυτής της ελλατωματικής διαδικασίας, περιοδικά ανακαλύπτουμε ότι αδυνατούμε να εφαρμόσουμε αποτελεσματικά οποιαδήποτε κατεύθυνση δράσης επιλέξουμε.

Εισαγωγή από αδημοσίευτο, ως πριν πέντε λεπτά, άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη.
Πριν διαμαρτυρηθείς α) κοίτα το ρολόι σου β) ξαναδιάβασε τον υπότιτλο του μπλογκ γ) δεν είναι μετάφραση, είναι απόδοση.

Χωρίς Προφυλακτικό (και μυαλό επίσης)

According to a survey on condom usage by non-registered prostitutes carried out during the period 1995 to 1997, where 1,805 prostitutes—560 Greeks and 1,245 foreigners—completed a questionnaire, the usage of condoms is low. More specifically, the usage is significantly lower among women of Albanian descent, the prostitutes of older age, and the heroin users (Nestoridou et al. 2002).

...

Indicative of the situation are the findings of research carried out on a national sample of 4,560 women aged 15 to 44, concerning the socioeconomic factors that determine reproduction in Greece: 70% of the women reported withdrawal as the first contraceptive measure, and abortion, which is still considered as a contraceptive method, was reported by 42% of the women (Simeonidou et al. 1997).

In a study carried out by the Institute of Social Preventive Medicine (2001), 50% of the male population used the condom in their sexual relations, and 21.7% used coitus interruptus. Six in ten women admitted that they used the contraceptive method suggested by their partner. One in ten women used a method of their own choice (pill 4.8% and IUD 3.6%).

What is evident in comparison with other European countries is two particularities of the Greek situation in regard to the attitudes towards contraceptive methods. First, Greek society has not fully adopted the use of modern methods of contraception. According to the statistical data provided by the pharmaceutical companies (Margaritidou et al. 1991), such methods are not easily available and their use is relatively low (i.e., IUD sales are 20,000 annually). Thus, the condom, which is available through pharmacies, supermarkets, and kiosks, is still the most widely used method of contraception. Second, there is a tendency for many Greek couples to prove their fertility by not using contraception and resorting to frequent abortion. It is worth noting that while many countries reported that abortion concerns a very small percentage of women and is considered “marginal” behavior from a psychosocial point of view, in Greece repeated abortion and withdrawal are the most widespread methods of birth control (Agrafiotis et al. 1990).

Δεν ξέρω ποια είναι η αξιοπιστία της πηγής, τουλάχιστον παρατίθενται πηγές, αλλά σίγουρα υπάρχουν τόσο καλύτερα όσο και χειρότερα.