NewMedia nm = new OldMedia("newmedia");

Ο κώδικας του τίτλου καλό είναι να εκτελείται μέσα σε κάποιο μπλοκ try-catch γιατί δύο στις τρεις φορές πετάει διάφορα, συνήθως άσχετα, exceptions.

Είχα όλη τη καλή διάθεση να παρακολουθήσω αυτό που το Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ περιέγραψε ως «"Συμμετοχική Δημοσιογραφία: Blog και Νέα Μέσα" Η πρώτη web tv συνάντηση της ακαδημαϊκής κοινότητας με τη δημοσιογραφία, Διεθνής Επιστημονική Διημερίδα».

Δυστυχώς η πραγματικότητα δεν ανταποκρίθηκε στη φιλοδοξία των διοργανωτών. Συμβαίνουν αυτά στις ζωντανές εκπομπές, αλλά θα περίμενα από νέους ανθρώπους να αναλαμβάνουν την ευθύνη της αποτυχίας τους. Εφόσον υποσχέθηκαν web tv, και σε πρωτιά μάλιστα, όφειλαν να την παρέχουν. Δεν τα κατάφεραν, άρα απέτυχαν.

Δεν είναι ντροπή, η αποτυχία είναι από τα καλύτερα σχολεία, αρκεί βέβαια να την αναγνωρίσεις. Και ως αποτυχία και ως σχολείο. Διαφορετικά, αυτά θα συμβαίνουν στις ζωντανές εκπομπές αγαπητοί τηλεθεατές.

Επί της ουσίας, η αποσπασματική παρακολούθηση μέσα από την χασάπη-web-tv δεν μου επιτρέπει να έχω προσωπική άποψη. Μου φαίνονται πειστικά και κάποια εγκώμια και κάποιες επικρίσεις. Σ' αυτά τα πράγματα παίζει ρόλο και το ύψος της προσδοκίας. Αν έχεις αρνητική προδιάθεση μπορείς να καταλογίσεις στα θετικά το ότι δεν πήρε φωτιά το σαλονάκι, ότι δεν έπαθε κάποιος ηλεκτροπληξία. Ή αν πας με το μυαλό πάνω από το κεφάλι να σου χαλάσει την εμπειρία το ντύσιμο του Γκίλμορ.

Ωστόσο θα ήθελα να κάνω μια τοποθέτηση που λένε, επί ενός θέματος που το έχω πάρει λίγο προσωπικά.

Αναφέρθηκε καθόλου η περίπτωση των Νέων; Μελετήθηκε η συμπεριφορά ενός Μέσου που έχει δύο φορές διαγράψει την παρουσία του στον Παγκόσμιο Ιστό; Νομίζω πως πρόκειται για το υπέρτατο παράδειγμα προς αποφυγη σε ό,τι αφορά τη συνομιλία ενός Παλαιού Μέσου με τα Νέα (όχι την εφημερίδα, τα μέσα). Μέχρι και διοργάνωση συνεδρίου, αφιερωμένου αποκλειστικά, σηκώνει η περίπτωση. Και δεν είναι ότι πρόκειται για τίποτα περιθωριακούς που έχουν στυλώσει τα πόδια και αρνούνται την εξέλιξη. Ακριβώς στην προσπάθεια για το καλύτερο γίνονται χειρότεροι.

Και αντίστροφα, θα ήταν χρήσιμο να εντοπισθεί το πρόβλημα με την ακυρωση της κριτικής σκέψης από τον ενθουσιασμό για την έλευση του καινούριου. Ο συμμετέχων Νίκος Δρανδάκης σίγουρα θα είχε κάτι να πει σχετικά.

Η αντικατάσταση του παραδοσιακού ιεραρχικού Πάνου Σόμπολου με εκατοντάδες φρέσκους αδιαμεσολάβητους Πάνους Σόμπολους δεν προμηνύει τίποτα καλό. Ούτε για τον γραφικό αστυνομικό συντάκτη, ούτε για τους αυτόπτες μάρτυρες.