Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό τετράποδο

κυνικός ¹ -ή -ό [kinikós] Ε1 : I. που χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη συναισθηματικής ή ηθικής ευαισθησίας, που εκδηλώνει τις σκέψεις, τα συναισθήματα ή τις προθέσεις του χωρίς καμία προσπάθεια μετριασμού της δυσαρέσκειας που μπορεί να προκαλέσει, με πλήρη περιφρόνηση και αδιαφορία προς τους κοινά αποδεκτούς κανόνες ευπρέπειας ή ηθικής: Kυνική συμπεριφορά. Kυνική απάντηση / άρνηση. ~ άνθρωπος και ως ουσ. ο κυνικός.

Φαρισαίος ο [fariséos] Ο18 : 2. (μτφ.) άτομο που η συμπεριφορά του χαρακτηρίζεται από την επιφανειακή και υποκριτική τήρηση των τύπων (της ηθικής, της ευγένειας κτλ.)· υποκριτής: Γέμισε ο τόπος με ψεύτες, φαρισαίους κι απατεώνες. ΦΡ γραμματείς και φαρισαίοι, για ανθρώπους υποκριτές.

Με το τρίτο κικιρίκου άρχισε να τα μαζεύει αλλά η ετυμηγορία είχε βγει ήδη από τις μικρές ώρες: κυνική η ομολογία του κυρίου.

Τριανταπέντε χρόνια μετά το έγκλημα, κάποιος ομολογεί. Χωρίς κομπασμό, χωρίς σάλτσες. Λέει πως σκότωσε δέκα ανθρώπους που δεν είχαν την παραμικρή δυνατότητα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους,. Ούτε την ενστικτώδη κίνηση να φέρουν τις παλάμες μπροστά από το πρόσωπο δεν ήταν σε θέση να κάνουν. Λέει πως δεν αντέχει τη θέα του αίματος, να φάει κρέας.

Και η διάγνωση είναι κυνισμός.

Εντάξει, φταίει λίγο η τυραννία των κλισέ. Αλλά περισσότερο μου φαίνεται πως είναι ο φόβος να αναγνωρίσεις στον εχθρό ακόμα και την ελάχιστη ανθρώπινη ποιότητα. Ο εχθρός αναγκαστικά είναι τέρας. Δεν ντρέπεται, δεν μεταμελείται, δεν αισθάνεται ενοχή, δεν ταράζουν εφιάλτες τον νομοτελειακά μοσχαρίσιο ύπνο του. Είναι ένα κτήνος. Κυνικό βέβαια. Αντίθετα, σε μας οι ανθρώπινες ιδιότητες εκφράζονται πληθωρικά, αφού όταν τις έριχνε ο Θεός από τον ουρανό κρατούσαμε την ομπρέλα ανάποδα.

Από την άλλη βέβαια είναι ένα ζήτημα αν όποιος σήμερα βλέπει με συμπάθεια τον τούρκο ηθοποιό θα επιδείξει ανάλογη γενναιοψυχία κατά το 2034. Όταν ο Κορκονέας αποφυλακιστεί και πει πως τα 25 χρόνια στη φυλακή δεν πήγαν χαμένα, πως έγινε άλλος άνθρωπος.

Χθες στον Άλφα είχε το American History X. Ευτυχώς δεν μας αφορά, ούτε συλλογικά, ούτε ατομικά.

Σ' ευχαριστώ Θεέ μου που δεν με έκανες κυνικό σαν εκείνο το κάθαρμα τον Τελώνη.

(μπόνους, μετά από επίμονη απαίτηση πολλών ακροατών, Northern Ireland: A Balanced Approach to Amnesty, Reconciliation, and Reintegration)

Για μια αστυνομία με σοσιαλιστικό πρόσωπο

Fleeing to the British Sector under Fire from the Garrisoned People’s Police (June 17, 1953)

On June 16, 1953, East Berlin construction workers marched from their work sites on the Stalinallee and from the Friedrichshain hospital toward the House of the Ministries (at the corner of Wilhelmstraße and Leipziger Straße) in protest against increases in production quotas without corresponding wage increases. There the crowd, which had grown to about 10,000 people, expressed its displeasure and demanded that the government be dissolved and free elections held. The police did not attempt to stop this demonstration. Obviously encouraged, tens of thousands of demonstrators assembled in the streets of East Berlin and in front of the House of the Ministries the next morning on June 17. This time, the Garrisoned People's Police [Kasernierte Volkspolizei], deployed to protect the House of the Ministries, repelled the crowd with rubber batons and warning shots. Soviet tanks rolled into East Berlin and the Soviet commandant declared martial law. Many of the demonstrators fled down the Leipziger Straße and over the Potsdamer Platz into the adjacent British sector. As word of the protests in East Berlin spread, one million citizens throughout East Germany, in more than 700 localities, went on strike and took to the streets demanding comprehensive political and social reforms. In the course of the violent repression of the uprising, thousands of protesters were arrested and many were killed. Although the exact number of victims is unknown, estimates in recent literature range from 55 to 300 deaths. Photographer unknown.

γκαντ ντεμν λάις

Η Αστυνομία φαίνεται να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινής γνώμης (64%). Τάση δυσπιστίας απέναντι στο θεσμό εκφράζει το 36% των ελλήνων ερωτηθέντων. Περισσότερη εμπιστοσύνη στην αστυνομία εκφράζεται από τις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες (55-64 ετών: 68% - 65++: 77%), ενώ οι νεότερες ηλικιακές ομάδες, αν και τείνουν να εμπιστεύονται την αστυνομία, συγκεντρώνουν χαμηλότερα ποσοστά (15-24 ετών: 55% - 25-34 ετών: 56%).

ΕΥΡΩΒΑΡΟΜΕΤΡΟ
ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
FLASH 179 - 2006

Περισσότερο εντυπωσιακό είναι πως η επίδοση στον δείκτη αυτό συμπίπτει με τον κοινοτικό μέσο όρο.

Στρατός [EL: 76% - EU25: 68%] - Αστυνομία [EL: 65% - EU25: 65%] - Ευρωπαϊκή Ένωση [EL: 62% - EU25: 45%] - Φιλανθρωπικές ή εθελοντικές οργανώσεις [EL: 61% - EU25: 66%] - Δικαιοσύνη [EL: 59% - ΕU25: 47%] - Βουλή των Ελλήνων [EL: 57% - ΕU25: 35%]

ΕΥΡΩΒΑΡΟΜΕΤΡΟ 64
ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2005

Way Back to the Future