Η αληθινή λογοκρισία στα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης, μαρτυρία Δημήτρη Φύσσα

Ο Δημήτρης Φύσσας γράφει στην Athens Voice για την απεργία και τη λογοκρισία στον 984.

Παρακάμπτω τις ανακρίβειες όσον αφορά τα πραγματικά περιστατικά, τις επισημαίνει ο Αχινός, και στέκομαι σ' αυτό που ο ίδιος ορίζει σαν ουσία.

Η ουσία της διαφωνίας ήταν, κατά τη γνώμη μου, η εξής: η ΕΣΗΕΑ (και μαζί όλες οι «συνεργαζόμενες ενώσεις στο χώρο του τύπου», 11 τον αριθμό) σαν καλή συντεχνία που είναι, δεν ανέχεται άλλη φωνή, όταν η ίδια, ή άλλο «αδελφό σωματείο», κηρύσσει απεργία. Πριν λίγον καιρό, η ΕΣΗΕΑ είχε αποφασίσει την προσωρινή διαγραφή του δημοσιογράφου κ. Πάσχου Μανδραβέλη, που είχε επικρίνει μία από τις πολλές απεργίες της ΕΡΤ! Τώρα η ΕΣΗΕΑ, με αφορμή την κ. Θωμά, έκλεισε τον 9,84. Σύσσωμος ο 9,84 τιμωρήθηκε και λογοκρίθηκε συνεπώς σε όλο του το πρόγραμμα, 24 ώρες το 24άωρο, 7 μέρες τη βδομάδα, επειδή το δελτίο του κατάγγειλε, τότε, την απεργία της ΕΣΗΕΑ. Αυτή είναι η αληθινή λογοκρισία.

Και πάλι κατά την προσωπική μου γνώμη, αμφιβάλλω αν η κ. Θωμά, έμπειρη δημοσιογράφος, δεν ήξερε τι θα συμβεί, από τη στιγμή που πήγαινε κόντρα στο σταθμό όπου εργάζεται. Δεν υπάρχει κανένα ΜΜΕ, που ο δημοσιογράφος να πάει κόντρα στην πολιτική του γραμμή (του ΜΜΕ) δημόσια, και να μένει στη θέση του. Κανένα. Αυτό το ξέρουν και οι πέτρες. Ποια «λογοκρισία», λοιπόν; Και είναι ξεκάρφωτη η κοινοβουλευτική ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Βούτση, που ζητάει από τον υπουργό Τύπου να επέμβει υπέρ της κ. Θωμά και να τιμωρήσει τον κ. Καμπύλη. Ο υπουργός Τύπου! Μα δεν είμαστε στη Σοβιετική Ένωση, κ. Βούτση.

Θαυμάζω την ικανότητα του Φύσσα στη χειραγώγηση των λέξεων και τη διαστροφή των εννοιών.

Η Θωμά, σαν έμπειρη δημοσιογράφος, γνώριζε ότι δεν θα ήταν δυνατόν μείνει στη θέση της. It's the Fyssas law of journalism! Άρα το επιδίωξε να απολυθεί. Και γιατί επιδίωξε κάτι ενάντια στο καλώς εννοούμενο συμφέρον της; Για να δώσει στην ΕΣΗΕΑ την αφορμή που γύρευε να κηρύξει απεργία και να λογοκρίνει τον 984. Και γιατί η ΕΣΗΕΑ θέλει να λογοκρίνει τον 984; Διότι δεν ανέχεται άλλη φωνή όταν κηρύσσει απεργία.

Ο παραλογισμός της εξαίρεσης της πολιτικής άποψης σαν αντικείμενο λογοκρισίας, εφόσον θίγει την πολιτική άποψη του λογοκριτή, πέφτει με φόρα στο ζυμάρι της αντεστραμένης ιστορικής αναλογίας.

Δεν είμαστε στη Σοβιετική Ένωση, και γι' αυτό είναι δεν υπάρχει δικαιολογία που η Θωμά στερήθηκε τη δυνατότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό της ενώπιον των κριτών της.

Δεν είμαστε στη Σοβιετική Ένωση, και γι' αυτό το ξεστράτισμα από την πολιτική γραμμή του διευθυντή ενός δημοτικού ΜΜΕ δεν συνιστά προδοσία της Μεγάλης Εργοδοτικής Πατρίδας.

Δεν είμαστε στη Σοβιετική Ένωση, και γι' αυτό όποιος απαιτεί δηλώσεις μετανοίας, αν δεν διαθέτει κάποια χρονομηχανή για να πάει να υπηρετήσει τα καθεστώτα που θα εκτιμούσαν τις υπηρεσίες του, θα πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα πως όσο εκτίθεται τόσο θα αυξάνει ο κύκλος των ανθρώπων που θα τον θεωρούν παρία.

Τέλος είναι ενοχλητικό, για τους γείτονές του, ένας αυτοαποκαλούμενος φιλελεύθερος να παρουσιάζει τη λογοκρισία σαν φυσικό φαινόμενο, το οποίο αψηφούν μόνο άπειροι και προβοκάτορες.

Θα τρίζει ανυπόφορα η βιβλιοθήκη του.