Ο ελέφαντας έξω από το δωμάτιο (θεατρικό)

― Τά 'μαθες; Ελέφαντας γρονθοκόπησε άνθρωπο!

― Το άκουσα, αλλά μου φάνηκε παραμύθι. Ήσουνα μπροστά;

― Όχι, αλλά στην kathimerini.gr έχουν το βίντεο. Ο τύπος όταν ήταν πιτσιρίκι είχε κάνει καψόνι στον ελέφαντα, ο οποίος προφανώς δεν το ξέχασε.

― Καλά, κι επειδή έτσι λέει αυτός πάει να πει πως έτσι είναι;

― Μη δεις την Καθημερινή να έχει μια επιτυχία, αμέσως να επιτεθείς! Ε λοιπόν υπάρχει βίντεο και από το επεισόδιο όταν ήταν παιδί. Το ανέβασαν κι αυτό μαζί με το σημερινό.

― Και που το βρήκε η Καθημερινή;

― Δεν το βρήκε, τους το έδωσε αυτός ο τύπος. Ικανοποιήθηκες τώρα;

― Λίγο ναι. Φαντάζομαι εξακρίβωσαν ότι και στα δύο βίντεο είναι ο ίδιος ελέφαντας;

― Είσαι με τα καλά σου; Προφανώς είναι ο ίδιος. Στο ένα μικρός, στο άλλο μεγάλος.

― Το προφανώς από που προκύπτει; Έχει αριθμό κυκλοφορίας πάνω του; Δε λέω, βγάζει νοήμα το σημερινό συμβάν αν είναι ο ίδιος ελέφαντας. Αλλά επειδή έτσι βγαίνει νόημα δεν πάει να πει πως γι' αυτό το λόγο είναι το ίδιο ζώο. Πάντως δε νομίζω να ήταν μεγάλος κόπος για την Καθημερινή να κάνει μια επαλήθευση.

― Τι σου έχει κάνει η Καθημερινή ήθελα νά 'ξερα. Όλοι ξέρουν ότι οι ελέφαντες φημίζονται για τη μνήμη τους.

― Επειδή φημίζονται δεν σημαίνει πως ο συγκεκριμένος ελέφαντας, δέχομαι για μια στιγμή πως είναι ο ίδιος, χτύπησε τον άνθρωπο επειδή τον αναγνώρισε μετά από χρόνια. Θα προτιμούσα να ακούσω από ένα ζωολόγο για το είδος της μνήμης των ελεφάντων. Και βέβαια να μας πει αν είναι φυσιολογική μια τέτοια συμπεριφορά από ελέφαντα. Μήπως δηλαδή ένας άλλος ελέφαντας θα αντιδρούσε π.χ. με φωνές, ενώ αυτός ήταν βίαιος από αντίδραση στην εκπαίδευση που του κάνουν στο τσίρκο.

― ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΟΥ ΤΟ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ!

― ...

― ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙΣ ΤΗ ΒΙΑ ΑΠ' ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ!

― Μα εγώ δεν ...

― Εσύ και οι ομοιοί σου την Καθημερινή δεν θα την ξαναπιάσετε στο στόμα σας!

― Μα ...

― ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ!

(αυλαία)

Εθνικός Λαϊκός Συνασπισμός, η διακήρυξη

Θέλουμε να εγκαθιδρύσουμε στην Ελλάδα μια σοσιαλιστική δημοκρατία. Δηλαδή μια εξουσία των εργαζομένων, που θα εμπνέεται από τις επαναστατικές ιδέες της εργατικής τάξης.

Ο σοσιαλισμός που θα εγκαθιδρύσουμε θα είναι ελληνικός, θα αποπνέει ρωμιοσύνη.

[Η] πορεία πρός το δημοκρατικό μετασχηματισμό ... δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη μέθεξη του Λαού μέσα απ' όλες τις μορφές της συλλογικής δημιουργίας.

[Ο] μετασχηματισμός δεν είναι μόνο μια διαδικασία μεταβολής των οικονομικών διαρθρώσεων, αλλά και μια βαθιά πολιτιστική και ηθική μεταρρύθμιση, που αγγίζει όλες τις σφαίρες του δημόσιου του και του ιδιωτικού.

[Ώ]σπου ο Εθνικός Λαϊκός Συνασπισμός να γίνει κυβέρνηση, ώστε η νέα ηγεμονία να καταστεί κυριαρχική δύναμη, για να αποθέσει τη σφραγίδα της σαν τέτοια στους θεσμούς, την πολιτιστική ανάπτυξη, την ηθική διάπλαση (διάσταση).

Ο Εθνικός Λαϊκός Συνασπισμός δεν μπορεί παρά να είναι το κόμμα των πραξικοπηματιών, σωστά;

Το ξέρω ότι είναι φανερό πως το σωστά το έγραψα λίγο ειρωνικά, μη νομίζετε.

Αλλά επειδή δυο-τρεις μπορεί να θεωρήσουν πως όντως ο Εθνικός Λαϊκός Συνασπισμός (πως μ' αρέσει να το γράφω!) είναι το κόμμα που θα συνιδρύσουν η Ζωή, ο Παναγιώτης, ο Πάνος, η Ραχήλ και τ' άλλα παιδιά, προσοχή.

Το κέιμενο (ακολουθούν αποσπάσματα προσεκτικά επιλεγμένα για τη δημιουργία εντυπώσεων) είναι κοντά τριάντα ετών, Δεκέμβριος του 1985.

Θα μπορούσε να θεωρηθεί προοίμιο της διάσπασης του ΚΚΕ εσ. σε ΚΚΕ εσ/Α.Α. και Ελληνική Αριστερά.

Και συγγραφέας του δεν είναι ο Μπανιάς, αλλά ο Κύρκος. Ναι, ο Λεωνίδας με τη φυσαρμόνικα που όλοι νοσταλγούμε γιατί αυτός ήταν ο αριστερός που θα ήθελε για φίλο κάθε μη αριστερός.

Και με κομπιούτερς κατά των κακοποιών...

Η χρήση από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ηλεκτρονικών υπολογιστών άρχισε από το 1966 και σήμερα έχουν αναπτυχθεί 90 περίπου μηχανογραφικές εφαρμογές, που καλύπτουν θέματα διοικητικά και επιχειρησιακά (υλικού, προσωπικού, υπηρεσιών, αναζήτησης προσώπων, οχημάτων, αντικειμένων, κλπ).

Το υπουργείο διαθέτει τον ακόλουθο εξοπλισμό σε Η/Υ (ηλεκτρονικοί υπολογιστές):

1. Η/Υ IBM S/38 MOD 7 με 20 τερματικούς σταθμούς που λειτουργεί σε 24ώρη βάση και ικανοποιεί ανάγκες σε θέματα διοικητικά και αποστολής.
2. Η/Υ CDC-3500, ο οποίος θα αντικατασταθεί μέσα στο 1986.
3. Δύο (2) τερματικούς σταθμούς CYBER 18-10M που συνδέονται στον Η/Υ CDC-3500 και έχουν περιορισμένη δυνατότητα τοπικής επεξεργασίας.
4. Ένα (1) σύστημα εισαγωγής δεδομένων (DATA ENTRY) CYBER 18-20M με 12 οθόνες-πληκτρολόγια και δυνατότητα τοπικής επεξεργασίας και
5. Δύο (2) συστήματα εισαγωγής δεδομένων PERTEX XL-40 με 25 συνολικά οθόνες-πληκτρολόγια.

Πρέπει να προσθέσουμε ότι επίκειται η παραλαβή και εγκατάσταση ενός Η/Υ IBM 4381 που θα αντικαταστήσει τον Η/Υ CDC-3500 και θα επιτρέψει την ανάπτυξη νέων μηχανογραφικών εφαρμογών.

(Τα Νέα, Αύγουστος 1985)

Σκυλίσια ψήφος

Ένα πρόβλημα με τις ιστορικές αναλογίες είναι ότι συνήθως δεν είναι έγκυρες.

Ένα άλλο πρόβλημα, δικό μας, είναι ότι ειδικά η ελληνική ιστορία προσφέρεται για να διαλέξει κανείς την ιστορική αναλογία που τον βολεύει.

Δεν έχω στοιχεία να το υποστηρίξω αλλά το δημοφιλέστερο αντικείμενο των αναλογιών πρέπει είναι οι μάχες. Η μάχη του Μαραθώνα, οι Θερμοπύλες, η ναυμαχία της Σαλαμίνας, τα διάφορα επεισόδια του Πελοποννησιακού πόλεμου, η Άλωση, τα διάφορα επεισόδια της επανάστασης του 1821, ο πόλεμος του 1897, οι βαλκανικοί, η μικρασιατική εκστρατεία, ελληνοϊταλικός και ελληνογερμανικός πόλεμος του 40-41, ο εμφύλιος (για τους μερακλήδες), η εισβολή στην Κύπρο.

Αν και σαφώς υπάρχουν χώροι που χρησιμοποιούν τη ρητορική προσφυγή στις μάχες περισσότερο από άλλους, κανείς δεν αντιστέκεται στον πειρασμό.

Ό λόγος, πιστεύω, είναι γιατί όσο κι αν αστοχεί η ιστορική αναλογία, αυτό ουδόλως επηρεάζει την ψυχολογική αναλογία. Αν κάποιος ψηφίζοντας Όχι αισθάνεται όπως νομίζει ότι αισθάνονταν οι επιστρατευμένοι την 28η Οκτωβρίου, δεν χάθηκε ο κόσμος να αγνοήσει δυο, τρεις, καμιά πενηνταριά διαφορές του ιστορικού πλαισίου. Το ίδιο και κάποιος που ψηφίζοντας Ναι αισθάνεται όπως νομίζει ότι αισθάνονταν οι επαναστάτες την επαύριο της ναυμαχίας του Ναυαρίνου.

Από αυτό το πάνθεο των μαχών-ψυχολογικών ενέσεων απουσιάζει μια πολεμική περιπέτεια. Τη γνωρίζουμε από το σχολείο αλλά όσο κι αν σπάω ο κεφάλι μου δεν μπορώ να ανακαλέσω κάποια περίπτωση χρησιμοποίησής στο δημόσιο λόγο.

Η Κύρου Ανάβασις, ή η Κάθοδος των Μυρίων αν προτιμάτε.

Ένας μισθοφορικός στρατός βρίσκεται στη μέση ενός αχανούς και εχθρικού πουθενά, με την ηγεσία του αποκεφαλισμένη (κυριολεκτικά), και αναγκάζεται να επιχειρήσει το αδύνατο αυτοσχεδιάζοντας.

(μη βαράς, για περίληψη 24 λέξεων μια χαρά είναι)

Πως να το χρησιμοποιήσεις αυτό για να χτίσεις μια έστω ψευδή ιστορική αναλογία;

Άντε και η Ε.Ε είναι η περσική αυτοκρατορία, εμείς από που κι ως πού είμαστε οι Μύριοι; Υπάρχει κάτι στο οποίο να είμαστε τόσο καλοί όσο αυτοί στο να κερδίζουν (χα) τις μάχες; Και την κραυγή θάλασσα, θάλασσα σε ποια ακτή θα την φωνάξουμε; Στην Κριμαϊκή; (γεια σου Βλαδίμηρε)

Κι ανάποδα, άντε και η περσική αυτοκρατορία είναι όλα τα στραβά κι ανάποδα που μας κάνουν να μην είμαστε Ευρώπη. Δεν βλέπω πουθενά τον Ξενοφώντα του Ναι (κάτσε κάτω βρε Καμίνη). Το κυριότερο, ο Εύξεινος Πόντος των Μύριων ήταν πακτωμένος, κάθε μέρα πορείας ήταν και μία μέρα πιο κοντά στο στόχο. Ο δικός μας απομακρύνεται και δεν είμαι σίγουρος όχι αν μπορούμε να υπερκαλύψουμε την απόσταση, αλλά ούτε καν να εξακριβώσουμε τη σωστή κατεύθυνση.

Με σκοτεινή καρδιά και καθαρό μυαλό έχω αποφασίσει να ψηφίσω Ναι αύριο.

Για να απαλλαγούμε από τους ηλίθιους, όχι για να έχουν μια πέμπτη ευκαιρία τα καθάρματα.

Για να μείνουμε ζωντανοί ως την επόμενη μάχη, όχι για "πάση θυσία" ευρώ.