Κάθε λαός έχει την δικιά του αξιοπρέπεια, δεν είναι δυνατόν το «focus» να έχει ένα ολόκληρο άρθρο πέρα από το απαράδεκτο πρωτοσέλιδό του με την Αφροδίτη της Μήλου, εντάξει εκείνο ξεπέρασε κάθε όριο κακογουστιάς, αλλά και μέσα ένα ολόκληρο άρθρο με ένα σωρό ανακρίβειες για την ώρα και στο τέλος ένα επιπρόσθετο άρθρο που λέει, 2.000 χρόνια παρακμής. Αυτή η μικρή Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων, με τις αδυναμίες της, τα λάθη μας, τα προηγούμενα 40 χρόνια για παράδειγμα τιμήθηκαν 2 συμπατριώτες με το βραβείο Νόμπελ. Μήπως αυτά τα 40 χρόνια, η τεράστια Γερμανία των 85 εκατομμυρίων γέννησε κανένα καινούριο Μπετόβεν και δεν το γνωρίζουμε;
• To ίδιο έτος, το 1882, οι Εβραίοι αρπάζουν στο Πορτ-Σαϊδ της Αιγύπτου την 9ετή θυγατέρα ιθαγενούς. Οι γονείς έχοντας υπ' όψη τα πρόσφατα γεγονότα στην Αλεξάνδρεια, άρχισαν να την αναζητούν. Με τη βοήθεια κάποιων μαρτύρων οι οποίοι τους υπέδειξαν κάποιον γνωστό Εβραίο τον οποίο τυχαία είχαν δει να κρατά από το χέρι το κοριτσάκι και να το υπόσχεται διάφορα γλυκίσματα, οι Αρχές ερεύνησαν το σπίτι του Εβραίου και ανεκάλυψαν το πτώμα του θύματος το οποίο έφερε νωπά ακόμη τα ίχνη της αφαίμαξης. Από τις ανακρίσεις που επακολούθησαν, ο κακούργος Εβραίος σε όλες τις ερωτήσεις, αν αυτός ήταν ο δολοφόνος και για ποιο λόγο διέπραξε το κακούργημα, απαντούσε με μία μόνο φράση: " Ο θεός γνωρίζει ". Παρεπέμφθει σε δίκη και καταδικάσθηκε από το Κακουργιοδικείο της Μανσούρα σε θάνατο δι' απαγχονισμού. ( Πηγή: Μ.Π. Μηχανίδου — Αι Ανθρωποθυσίαι παρ' Ιουδαίοις )
Είναι δε απορίας άξιον [παρότι η σχετική φιλολογία ξεκινάει ίσως από τον 3ο αιώνα] πως εν τοις Συναξαρίοις, ένθα εκτίθενται παντός είδους μαρτύρια και βάσανοι αγίων, μαρτύτων, οσίων, οσιομαρτύρων και λοιπών ηγιασμένων, δεν αναφέρονται και τοιαύτα κατά χριστιανοπαίδων
Ο Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κ. Γιάννης Πανάρετος, έχει το λόγο για τρία λεπτά.Στις 22 Ιανουαρίου αυτά. Ο Ορθόξοδος Τύπος πανηγυρίζει συγκρατημένα (προσοχή, τα pdf μετά από ένα διάστημα διαγράφονται):
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα προσπαθήσω να απαντήσω στην ουσία των ερωτημάτων του κ. Χρυσανθακόπουλου, επαναλαμβάνοντας μάλιστα επί λέξει τα ερωτήματα όπως τα θέτει.
Το πρώτο ερώτημα είναι: Αποτελεί για την Κυβέρνηση θέμα προτεραιότητας η παράκαμψη του άρθρου 3 του Συντάγματος που ορίζει επικρατούσα θρησκεία την Ορθοδοξία; Η απάντηση είναι «όχι». Όχι στην ουσία, αλλά και όχι στην πρακτική παρακάμψεων. Η Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου δεν πολιτεύεται με παρακάμψεις. Αλλού αναζητείστε αυτές τις πρακτικές. Το Σύνταγμα είναι Σύνταγμα. Επαναλαμβάνω: Η απάντηση στην ουσία της ερώτησης είναι «όχι».
Το δεύτερο ερώτημά σας: Αποτελεί για την Κυβέρνηση θέμα προτεραιότητας η κατάργηση του θρησκευτικού όρκου και η αποποινικοποίηση του προσηλυτισμού; Απάντηση: Όχι. Υπενθυμίζω ότι οι προτεραιότητες της Κυβέρνησης καθορίστηκαν στις Προγραμματικές Δηλώσεις του Πρωθυπουργού στη Βουλή.
Tὸ ἄρθρον τρία περὶ ἐπικρατούσης θρησκείας δὲν θὰ παρακαμφθῆ ὑπὸ τῆς Κυβερνήσεως
ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ
Διεβεβαίωσε τὴν Βουλὴν ὁ ὑφυπουργὸς Παιδείας κ. Πανάρετος, ὁ ὁποῖος ἐτόνισεν ὅτι δὲν ἀποποινικοποιεῖται ὁ προσηλυτισμὸς καὶ ὅτι δὲν εἶναι εἰς τὰς προτεραιότητας τῆς Κυβερνήσεως ἡ κατάργησις τοῦ θρησκευτικοῦ ὅρκου. Αἱ διαβεβαιώσεις ἐδόθησαν μετὰ ἀπὸ ἐρώτησιν τοῦ Βουλευτοῦ τοῦ ΛΑΟΣ κ. Ἀλ. Χρυσανθακοπούλου, ὁ ὁποῖος ἔθεσεν εἰς τὴν Κυβέρνησιν ὅλα τὰ πολεμικὰ αἰτήματα ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας τόσον τῶν ἐκκλησιομάχων, ὅσον καὶ τῶν κυβερνητικῶν στελεχῶν
Ἐνῶ οἱ ἐκκλησιομάχοι καὶ πολλὰ κυβερνητικὰ κομματικὰ στελέχη θέτουν δημοσίως διάφορα ζητήματα ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας μὲ σκοπὸν τὴν περιθωριοποίησίν της καὶ τὸν ἀπογαλακτισμὸν τοῦ Κράτους ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξίαν, ὁ ὑφυπουργὸς Παιδείας καὶ πολὺ στενὸς φίλος καὶ συνεργάτης τοῦ Πρωθυπουργοῦ κ. Γ. Παπανδρέου κ. Ἰωάννης Πανάρετος παρέσχε διαβεβαιώσεις ἀπὸ τὸ βῆμα τῆς Βουλῆς ὅτι ἡ Κυβέρνησις: α) Δὲν προτίθεται νὰ παρακάμψη τὸ ἄρθρον τρία τοῦ Συντάγματος, τὸ ὁποῖον ὁρίζει ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἐπικρατοῦσα. β) Δὲν ἔχει ὡς ἄμεσον προτεραιότητα τὴν κατάργησιν τοῦ θρησκευτικοῦ ὅρκου καὶ τὴν ἀποποινικοποίησιν τοῦ προσηλυτισμοῦ.
