29 Δεκεμβρίου 2012
18 Δεκεμβρίου 2012
07 Δεκεμβρίου 2012
04 Δεκεμβρίου 2012
Σοκάρουν οι απόψεις του Τάκη Καμπύλη
«Πέφτω από τα σύννεφα... γδουπ!»
Ξαφνιασμένος ο δήμαρχος Αθηναίων δεν κατάφερε να αποφύγει την επώδυνη πτώση. Μόλις είχε ενημερωθεί για την ύπαρξη ντοκουμέντων που εμφανίζουν τον διευθυντή του 984 να υιοθετεί αποκρουστικές απόψεις σχετικά με τη λογοκρισία.
«Αν είναι αλήθεια, αν δεν πρόκειται για πλαστογραφία των αδίστακτων καλικάτζαρων της ΕΣΗΕΑ, δεν θέλω να ξαναδώ τον Τάκη μπροστά μου».
Όπως αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής, ο Γιώργος Καμίνης δεν έπαθε εγκεφαλικό εξαιτίας της λογοκρισίας που ασκεί ο Τάκης Καμπύλης στον δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό. Ούτε του προκαλεί ναυτία η μεθοδος της υπαγορευμένης δήλωσης μετανοίας.
Άλλωστε, ακόμα κι αν με την ξεχασμένη ιδιότητα του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου κάποια γωνιά του μυαλού του τον τσίγκλαγε, είναι βέβαιο πως το αφηγηματικό σχήμα του θεωρητικού της λογοκρισίας Δημήτρη Φύσσα θα τον έπεισε ότι ορθά ακολουθεί την τακτική του Πόντιου Πιλάτου.
Αλλά τι να σου κάνει το πλύσιμο των χεριών όταν χάνεις τη γη κατω από τα πόδια σου.
Ξαφνιασμένος ο δήμαρχος Αθηναίων δεν κατάφερε να αποφύγει την επώδυνη πτώση. Μόλις είχε ενημερωθεί για την ύπαρξη ντοκουμέντων που εμφανίζουν τον διευθυντή του 984 να υιοθετεί αποκρουστικές απόψεις σχετικά με τη λογοκρισία.
«Αν είναι αλήθεια, αν δεν πρόκειται για πλαστογραφία των αδίστακτων καλικάτζαρων της ΕΣΗΕΑ, δεν θέλω να ξαναδώ τον Τάκη μπροστά μου».
Όπως αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής, ο Γιώργος Καμίνης δεν έπαθε εγκεφαλικό εξαιτίας της λογοκρισίας που ασκεί ο Τάκης Καμπύλης στον δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό. Ούτε του προκαλεί ναυτία η μεθοδος της υπαγορευμένης δήλωσης μετανοίας.
Άλλωστε, ακόμα κι αν με την ξεχασμένη ιδιότητα του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου κάποια γωνιά του μυαλού του τον τσίγκλαγε, είναι βέβαιο πως το αφηγηματικό σχήμα του θεωρητικού της λογοκρισίας Δημήτρη Φύσσα θα τον έπεισε ότι ορθά ακολουθεί την τακτική του Πόντιου Πιλάτου.
Αλλά τι να σου κάνει το πλύσιμο των χεριών όταν χάνεις τη γη κατω από τα πόδια σου.
Η αυτολογοκρισία, ιδίως στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, είχε μία παράμετρο που ακόμη δεν έχει πολυ-συζητηθεί: Την εξουσία της «κομματικής γραμμής» ή άλλως τον «δημοκρατικό συγκεντρωτισμό»: Τα πολιτικά κόμματα (δεξιά και αριστερά) αντάλλαξαν την αυτολογοκρισία με την εξουσία εκείνου που είχε γνώση της «γραμμής». Το αντίβαρο της αυτολογοκρισίας ήταν πάντα η ψευδαίσθηση συμμετοχής στην εξουσία.Τι σπόντα είναι αυτή που πετάει ο Τάκης Καμπύλης του 2008 στον Τακη Καμπύλη του 2012; Γιατί εκθέτει τόσο άγαρμπα τον Γιώργο Καμίνη; Δεν είναι ωραία πράγματα αυτά. Και πάνω απ' όλα, γιατί τέτοιο ποδοπάτημα στη συλλογιστική του Δημήτρη Φύσσα; Είναι βάρβαρο!
Η αληθινή λογοκρισία στα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης, μαρτυρία Δημήτρη Φύσσα
Ο Δημήτρης Φύσσας γράφει στην Athens Voice για την απεργία και τη λογοκρισία στον 984.
Παρακάμπτω τις ανακρίβειες όσον αφορά τα πραγματικά περιστατικά, τις επισημαίνει ο Αχινός, και στέκομαι σ' αυτό που ο ίδιος ορίζει σαν ουσία.
Η Θωμά, σαν έμπειρη δημοσιογράφος, γνώριζε ότι δεν θα ήταν δυνατόν μείνει στη θέση της. It's the Fyssas law of journalism! Άρα το επιδίωξε να απολυθεί. Και γιατί επιδίωξε κάτι ενάντια στο καλώς εννοούμενο συμφέρον της; Για να δώσει στην ΕΣΗΕΑ την αφορμή που γύρευε να κηρύξει απεργία και να λογοκρίνει τον 984. Και γιατί η ΕΣΗΕΑ θέλει να λογοκρίνει τον 984; Διότι δεν ανέχεται άλλη φωνή όταν κηρύσσει απεργία.
Ο παραλογισμός της εξαίρεσης της πολιτικής άποψης σαν αντικείμενο λογοκρισίας, εφόσον θίγει την πολιτική άποψη του λογοκριτή, πέφτει με φόρα στο ζυμάρι της αντεστραμένης ιστορικής αναλογίας.
Δεν είμαστε στη Σοβιετική Ένωση, και γι' αυτό είναι δεν υπάρχει δικαιολογία που η Θωμά στερήθηκε τη δυνατότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό της ενώπιον των κριτών της.
Δεν είμαστε στη Σοβιετική Ένωση, και γι' αυτό το ξεστράτισμα από την πολιτική γραμμή του διευθυντή ενός δημοτικού ΜΜΕ δεν συνιστά προδοσία της Μεγάλης Εργοδοτικής Πατρίδας.
Δεν είμαστε στη Σοβιετική Ένωση, και γι' αυτό όποιος απαιτεί δηλώσεις μετανοίας, αν δεν διαθέτει κάποια χρονομηχανή για να πάει να υπηρετήσει τα καθεστώτα που θα εκτιμούσαν τις υπηρεσίες του, θα πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα πως όσο εκτίθεται τόσο θα αυξάνει ο κύκλος των ανθρώπων που θα τον θεωρούν παρία.
Τέλος είναι ενοχλητικό, για τους γείτονές του, ένας αυτοαποκαλούμενος φιλελεύθερος να παρουσιάζει τη λογοκρισία σαν φυσικό φαινόμενο, το οποίο αψηφούν μόνο άπειροι και προβοκάτορες.
Θα τρίζει ανυπόφορα η βιβλιοθήκη του.
Παρακάμπτω τις ανακρίβειες όσον αφορά τα πραγματικά περιστατικά, τις επισημαίνει ο Αχινός, και στέκομαι σ' αυτό που ο ίδιος ορίζει σαν ουσία.
Η ουσία της διαφωνίας ήταν, κατά τη γνώμη μου, η εξής: η ΕΣΗΕΑ (και μαζί όλες οι «συνεργαζόμενες ενώσεις στο χώρο του τύπου», 11 τον αριθμό) σαν καλή συντεχνία που είναι, δεν ανέχεται άλλη φωνή, όταν η ίδια, ή άλλο «αδελφό σωματείο», κηρύσσει απεργία. Πριν λίγον καιρό, η ΕΣΗΕΑ είχε αποφασίσει την προσωρινή διαγραφή του δημοσιογράφου κ. Πάσχου Μανδραβέλη, που είχε επικρίνει μία από τις πολλές απεργίες της ΕΡΤ! Τώρα η ΕΣΗΕΑ, με αφορμή την κ. Θωμά, έκλεισε τον 9,84. Σύσσωμος ο 9,84 τιμωρήθηκε και λογοκρίθηκε συνεπώς σε όλο του το πρόγραμμα, 24 ώρες το 24άωρο, 7 μέρες τη βδομάδα, επειδή το δελτίο του κατάγγειλε, τότε, την απεργία της ΕΣΗΕΑ. Αυτή είναι η αληθινή λογοκρισία.
Και πάλι κατά την προσωπική μου γνώμη, αμφιβάλλω αν η κ. Θωμά, έμπειρη δημοσιογράφος, δεν ήξερε τι θα συμβεί, από τη στιγμή που πήγαινε κόντρα στο σταθμό όπου εργάζεται. Δεν υπάρχει κανένα ΜΜΕ, που ο δημοσιογράφος να πάει κόντρα στην πολιτική του γραμμή (του ΜΜΕ) δημόσια, και να μένει στη θέση του. Κανένα. Αυτό το ξέρουν και οι πέτρες. Ποια «λογοκρισία», λοιπόν; Και είναι ξεκάρφωτη η κοινοβουλευτική ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Βούτση, που ζητάει από τον υπουργό Τύπου να επέμβει υπέρ της κ. Θωμά και να τιμωρήσει τον κ. Καμπύλη. Ο υπουργός Τύπου! Μα δεν είμαστε στη Σοβιετική Ένωση, κ. Βούτση.Θαυμάζω την ικανότητα του Φύσσα στη χειραγώγηση των λέξεων και τη διαστροφή των εννοιών.
Η Θωμά, σαν έμπειρη δημοσιογράφος, γνώριζε ότι δεν θα ήταν δυνατόν μείνει στη θέση της. It's the Fyssas law of journalism! Άρα το επιδίωξε να απολυθεί. Και γιατί επιδίωξε κάτι ενάντια στο καλώς εννοούμενο συμφέρον της; Για να δώσει στην ΕΣΗΕΑ την αφορμή που γύρευε να κηρύξει απεργία και να λογοκρίνει τον 984. Και γιατί η ΕΣΗΕΑ θέλει να λογοκρίνει τον 984; Διότι δεν ανέχεται άλλη φωνή όταν κηρύσσει απεργία.
Ο παραλογισμός της εξαίρεσης της πολιτικής άποψης σαν αντικείμενο λογοκρισίας, εφόσον θίγει την πολιτική άποψη του λογοκριτή, πέφτει με φόρα στο ζυμάρι της αντεστραμένης ιστορικής αναλογίας.
Δεν είμαστε στη Σοβιετική Ένωση, και γι' αυτό είναι δεν υπάρχει δικαιολογία που η Θωμά στερήθηκε τη δυνατότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό της ενώπιον των κριτών της.
Δεν είμαστε στη Σοβιετική Ένωση, και γι' αυτό το ξεστράτισμα από την πολιτική γραμμή του διευθυντή ενός δημοτικού ΜΜΕ δεν συνιστά προδοσία της Μεγάλης Εργοδοτικής Πατρίδας.
Δεν είμαστε στη Σοβιετική Ένωση, και γι' αυτό όποιος απαιτεί δηλώσεις μετανοίας, αν δεν διαθέτει κάποια χρονομηχανή για να πάει να υπηρετήσει τα καθεστώτα που θα εκτιμούσαν τις υπηρεσίες του, θα πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα πως όσο εκτίθεται τόσο θα αυξάνει ο κύκλος των ανθρώπων που θα τον θεωρούν παρία.
Τέλος είναι ενοχλητικό, για τους γείτονές του, ένας αυτοαποκαλούμενος φιλελεύθερος να παρουσιάζει τη λογοκρισία σαν φυσικό φαινόμενο, το οποίο αψηφούν μόνο άπειροι και προβοκάτορες.
Θα τρίζει ανυπόφορα η βιβλιοθήκη του.
02 Δεκεμβρίου 2012
Ένας αριστερός Φαήλος Κρανιδιωτης είναι εφικτός;
Προκαταβολικά δηλώνω πως τρέφω απεριόριστο σεβασμό και εκτίμηση προς τον Τάκη Καμπύλη, τόσο σαν άνθρωπο όσο και σαν επαγγελματία. Οι αρνητικές για το πρόσωπό του κρίσεις που ακολουθούν είναι προϊόν επηρεασμού μου, τόσο με θεμιτά όσο και αθέμιτα μέσα, μεταξύ άλλων από το "λόμπι της δραχμής" και το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Ιουδαίας.
Η ιστορία του (βεριτάμπλ) Φαήλου Κρανιδιώτη τηλεγραφικά έχει ως εξής:
Ο Μανώλης Βασιλάκης το 1999 με μια σειρά παρεμβάσεών του σε εφημερίδες και ραδιόφωνα επέκρινε με σφοδρότητα το Δίκτυο 21. Όσοι θεώρησαν ότι θίγονταν στράφηκαν δικαστικά εναντίον του Μ.Β. και των μέσων που του προσέφεραν βήμα. Με αγωγές ζητούσαν χρηματική αποζημίωση μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών για τη βλάβη που υπέστησαν. Την υπόθεση εκ μέρους του Δικτύου 21 χειρίστηκαν ο Φαήλος Κρανιδιώτης και ο Διονύσης Καραχάλιος. Το τέλος γράφτηκε με την καταδίκη του Μ.Β. για συκοφαντική δυσφήμιση και την δήλωση μετανοίας του.
Ο Νικήτας Λιοναράκης, εναντίον του οποίου είχε επίσης στραφεί του Δίκτυο 21 επειδή είχε φιλοξενήσει τον Μ.Β. στην ΕΡΑ, καταδικάστηκε από τα ελληνικά δικαστήρια. Προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και δικαιώθηκε.
Την χαρακτηρίζω "ιστορία του (βεριτάμπλ) Φαήλου Κρανιδιώτη" γιατί ο Κρανιδιώτης ανεμίζει τη δήλωση μετανοίας του Μ.Β. σαν τρόπαιο.
Για κάποιο μυστήριο λόγο μοιάζει να πιστεύει πως πρόκειται για κείμενο του οποίου ο τυχαίος αναγνώστης θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο Μ.Β δεν χλευάζει αλλά σοβαρολογεί όταν αυτοχαρακτηρίζεται πιόνι σε ένα παιχνίδι παραπληροφόρησης.
Ας περάσουμε τώρα στον αριστερό Φαήλο Κρανιδιώτη.
Ο Τάκης Καμπύλης, διευθυντής του Αθήνα 984, αισθάνεται προσβεβλημένος από τις Καμπύλες του φασισμού. Δηλαδή από τον σχολιασμό των πράξεων του. Γι' αυτό ζητά από την Λαμπρινή Θωμά να αναρτήσει μία υπαγορευμένη δήλωση μετανοίας. Ειδάλλως θα την απολύσει.
Αν ο (βεριτάμπλ) Φαήλος Κρανιδιώτης έχει το ελαφρυντικό ότι είναι μπρουτάλ δεξιός, για τον Τάκη Καμπύλη τι να υποθέσει κανείς;
Δε λέω, κανείς δεν είναι απρόσβλητος από το μικρόβιο του αυταρχισμού, που στο κάτω-κάτω υπάρχει στο job description της διακυβέρνησης κάθε γαλέρας. Αλλά όταν στον αυταρχισμό προστίθεται η εκδικητικότητα το πράγμα ξεφεύγει για τα καλα.
Μπορεί κάποιος, με πληθωρική γενναιοδωρία, να εικάσει πως ο Καμπύλης δεν ενήργησε με εκδικητικότητα. Πως σκόπευε με παιδαγωγική διάθεση να ταλαιπωρήσει τη Θωμά για δυο-τρεις μέρες. Άντε μια βδομάδα. Ένα μικρό καψώνι, ίσα όσο θα χρειαζόταν για να καταλάβει το σφάλμα της στις πραγματικές του διαστάσεις Και του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, όταν διαπίστωσε πως εκεί που νόμιζε ότι χρωστούσαν ευγνωμοσύνη του πήραν και το βόδι. Άμα σου πάρουν το βόδι, φυσικό είναι τρελαθείς και να μην ξέρεις τι λες και κάνεις.
Αλλά αυτή είναι μια εξήγηση μάλλον χριστιανική, παλαιοδιαθηκική, παρά αριστερή.
Αν η Θωμά σχολίαζε την ανακοίνωση-που-μασκαρεύτηκε-είδηση αποδοκιμάζοντας την ΕΣΗΕΑ, υπάρχει περίπτωση ο Καμπύλης να της έκανε έστω την πιο ανώδυνη παρατήρηση; Θα της αποδιδόταν η μομφή ότι βγήκε από τη θεματολογία της εκπομπής της και έπληξε την αξιοπιστία του σταθμού; Χα χα χα.
Δε νομίζω πως η συμπεριφορά του Καμπύλη δείχνει άνθρωπο που έχει ψηλά στις προτεραιότητές του την αξιοπιστία του σταθμού που διευθύνει. Περισσότερο μου φαίνεται να τον απασχολεί αν ελέγχει τον σταθμό. Αν καλύτερος έλεγχος σημαίνει χαμηλότερη αξιοπιστία, ε δε θα πεθάνουμε κιόλας. Κι αν απόλυτος έλεγχος σημαίνει πλήρης αναξιοπιστία, παράπλευρες απώλειες υπάρχουν πάντα.
Αν το ΔΣ της ΔΕΡΑ, και τελικά ο Καμίνης, κρίνει ότι η (αν)αξιοπιστία του σταθμού υπηρετείται με δηλώσεις μετανοίας, προφανώς είναι άδικο να αποδοθεί περισσότερη από τη μισή ντροπή στον διευθυντή που τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος φυλάει άγρυπνος τις Θερμοπύλες της αυθαιρεσίας και της μικροπρέπειας.
Το σημαντικότερο, παρά τη δεδομένη απαξίωση της δικαιολογίας "εγώ απλώς ακολουθούσα τις εντολές των ανωτέρων μου", θα μπορούσα να αντιμετωπίσω με συμπάθεια (ίσως όχι συμπάθεια αλλά σίγουρα οίκτο) το επιχείρημα πως αν, ως όφειλε, υπερασπιζόταν τη συνάδελφό του θα έβαζε το κεφάλι του στον ντορβά. Και τελικά θα απολύονταν και οι δύο.
Δεκτό. Με έντονα πικρή γεύση, αλλά από μένα δεκτό.
Αλλά για το ότι, όταν το ΔΣ της ΔΕΡΑ αρνήθηκε στη συνάδελφό του το ελάχιστο και αυτονόητο δικαίωμα να απολογηθεί, εκείνος σφύριζε αδιάφορα τι δικαιολογία μπορεί να προβάλει;
Κι αν ήταν απασχολημένος και του διέφυγε, ούτε εκ των υστέρων δεν θεωρεί σκόπιμο να πει μια κουβέντα; Έστω για τα προσχήματα, ότι δεν τον βρίσκει σύμφωνο η διαδικασία.
Λοιπόν όχι, ένας αριστερός Φαήλος Κρανιδιώτης δεν είναι εφικτός. Αλλά ο αμοραλιστής Τάκης Καμπύλης δυστυχώς είναι μπαγιάτικα νέα.
Η ιστορία του (βεριτάμπλ) Φαήλου Κρανιδιώτη τηλεγραφικά έχει ως εξής:
Ο Μανώλης Βασιλάκης το 1999 με μια σειρά παρεμβάσεών του σε εφημερίδες και ραδιόφωνα επέκρινε με σφοδρότητα το Δίκτυο 21. Όσοι θεώρησαν ότι θίγονταν στράφηκαν δικαστικά εναντίον του Μ.Β. και των μέσων που του προσέφεραν βήμα. Με αγωγές ζητούσαν χρηματική αποζημίωση μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών για τη βλάβη που υπέστησαν. Την υπόθεση εκ μέρους του Δικτύου 21 χειρίστηκαν ο Φαήλος Κρανιδιώτης και ο Διονύσης Καραχάλιος. Το τέλος γράφτηκε με την καταδίκη του Μ.Β. για συκοφαντική δυσφήμιση και την δήλωση μετανοίας του.
Ο Νικήτας Λιοναράκης, εναντίον του οποίου είχε επίσης στραφεί του Δίκτυο 21 επειδή είχε φιλοξενήσει τον Μ.Β. στην ΕΡΑ, καταδικάστηκε από τα ελληνικά δικαστήρια. Προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και δικαιώθηκε.
Την χαρακτηρίζω "ιστορία του (βεριτάμπλ) Φαήλου Κρανιδιώτη" γιατί ο Κρανιδιώτης ανεμίζει τη δήλωση μετανοίας του Μ.Β. σαν τρόπαιο.
Για κάποιο μυστήριο λόγο μοιάζει να πιστεύει πως πρόκειται για κείμενο του οποίου ο τυχαίος αναγνώστης θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο Μ.Β δεν χλευάζει αλλά σοβαρολογεί όταν αυτοχαρακτηρίζεται πιόνι σε ένα παιχνίδι παραπληροφόρησης.
Ας περάσουμε τώρα στον αριστερό Φαήλο Κρανιδιώτη.
Ο Τάκης Καμπύλης, διευθυντής του Αθήνα 984, αισθάνεται προσβεβλημένος από τις Καμπύλες του φασισμού. Δηλαδή από τον σχολιασμό των πράξεων του. Γι' αυτό ζητά από την Λαμπρινή Θωμά να αναρτήσει μία υπαγορευμένη δήλωση μετανοίας. Ειδάλλως θα την απολύσει.
Αν ο (βεριτάμπλ) Φαήλος Κρανιδιώτης έχει το ελαφρυντικό ότι είναι μπρουτάλ δεξιός, για τον Τάκη Καμπύλη τι να υποθέσει κανείς;
Δε λέω, κανείς δεν είναι απρόσβλητος από το μικρόβιο του αυταρχισμού, που στο κάτω-κάτω υπάρχει στο job description της διακυβέρνησης κάθε γαλέρας. Αλλά όταν στον αυταρχισμό προστίθεται η εκδικητικότητα το πράγμα ξεφεύγει για τα καλα.
Μπορεί κάποιος, με πληθωρική γενναιοδωρία, να εικάσει πως ο Καμπύλης δεν ενήργησε με εκδικητικότητα. Πως σκόπευε με παιδαγωγική διάθεση να ταλαιπωρήσει τη Θωμά για δυο-τρεις μέρες. Άντε μια βδομάδα. Ένα μικρό καψώνι, ίσα όσο θα χρειαζόταν για να καταλάβει το σφάλμα της στις πραγματικές του διαστάσεις Και του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, όταν διαπίστωσε πως εκεί που νόμιζε ότι χρωστούσαν ευγνωμοσύνη του πήραν και το βόδι. Άμα σου πάρουν το βόδι, φυσικό είναι τρελαθείς και να μην ξέρεις τι λες και κάνεις.
Αλλά αυτή είναι μια εξήγηση μάλλον χριστιανική, παλαιοδιαθηκική, παρά αριστερή.
Αν η Θωμά σχολίαζε την ανακοίνωση-που-μασκαρεύτηκε-είδηση αποδοκιμάζοντας την ΕΣΗΕΑ, υπάρχει περίπτωση ο Καμπύλης να της έκανε έστω την πιο ανώδυνη παρατήρηση; Θα της αποδιδόταν η μομφή ότι βγήκε από τη θεματολογία της εκπομπής της και έπληξε την αξιοπιστία του σταθμού; Χα χα χα.
Δε νομίζω πως η συμπεριφορά του Καμπύλη δείχνει άνθρωπο που έχει ψηλά στις προτεραιότητές του την αξιοπιστία του σταθμού που διευθύνει. Περισσότερο μου φαίνεται να τον απασχολεί αν ελέγχει τον σταθμό. Αν καλύτερος έλεγχος σημαίνει χαμηλότερη αξιοπιστία, ε δε θα πεθάνουμε κιόλας. Κι αν απόλυτος έλεγχος σημαίνει πλήρης αναξιοπιστία, παράπλευρες απώλειες υπάρχουν πάντα.
Αν το ΔΣ της ΔΕΡΑ, και τελικά ο Καμίνης, κρίνει ότι η (αν)αξιοπιστία του σταθμού υπηρετείται με δηλώσεις μετανοίας, προφανώς είναι άδικο να αποδοθεί περισσότερη από τη μισή ντροπή στον διευθυντή που τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος φυλάει άγρυπνος τις Θερμοπύλες της αυθαιρεσίας και της μικροπρέπειας.
Το σημαντικότερο, παρά τη δεδομένη απαξίωση της δικαιολογίας "εγώ απλώς ακολουθούσα τις εντολές των ανωτέρων μου", θα μπορούσα να αντιμετωπίσω με συμπάθεια (ίσως όχι συμπάθεια αλλά σίγουρα οίκτο) το επιχείρημα πως αν, ως όφειλε, υπερασπιζόταν τη συνάδελφό του θα έβαζε το κεφάλι του στον ντορβά. Και τελικά θα απολύονταν και οι δύο.
Δεκτό. Με έντονα πικρή γεύση, αλλά από μένα δεκτό.
Αλλά για το ότι, όταν το ΔΣ της ΔΕΡΑ αρνήθηκε στη συνάδελφό του το ελάχιστο και αυτονόητο δικαίωμα να απολογηθεί, εκείνος σφύριζε αδιάφορα τι δικαιολογία μπορεί να προβάλει;
Κι αν ήταν απασχολημένος και του διέφυγε, ούτε εκ των υστέρων δεν θεωρεί σκόπιμο να πει μια κουβέντα; Έστω για τα προσχήματα, ότι δεν τον βρίσκει σύμφωνο η διαδικασία.
Λοιπόν όχι, ένας αριστερός Φαήλος Κρανιδιώτης δεν είναι εφικτός. Αλλά ο αμοραλιστής Τάκης Καμπύλης δυστυχώς είναι μπαγιάτικα νέα.
21 Νοεμβρίου 2012
Πόσοι είναι οι δημοτικοί υπάλληλοι στην Γερμανία;
Σύμφωνα με τον Τάσο Τέλλογλου, ο οποίος επικαλείται τον Φούχτελ, είναι 180.000 (Η διαθεσιμότητα, ο καφές και ο Φούχτελ @ 22:20).
Ο αριθμός είναι εντυπωσιακός. Για την ακρίβεια δεν απλά εντυπωσιακός, είναι απίστευτα εξωφρενικός.
Σημαίνει πως στη Γερμανία αντιστοιχούν 2,25 δημοτικοί υπάλληλοι ανά 1.000 κατοίκους. Δηλαδή, για να μην μπερδευόμαστε με τις υποδιαστολές, μια τυπική γερμανική πόλη 100.000 κατοίκων έχει περίπου 225 δημοτικούς υπαλλήλους.
Αλλά αν το λέει ο Φούχτελ, έστω δια χειλέων Τέλλογλου, δεν μπορεί παρά να είναι έτσι. Σκύβεις το κεφάλι και έμπλεος εθνικής ταπείνωσης ζητάς απολύσεις στους ΟΤΑ με συνοπτικές διαδικασίες.
Δυστυχώς, για την σχολή τεκμηρίωσης της μιας πρότασης, τα πράγματα είναι λιγο πιο σύνθετα.
Σύμφωνα με μία έκθεση για τη Δημόσια Διοίκηση στη Γερμανία (από το υπουργείο Εσωτερικών παρακαλώ) ο συνολικός αριθμός των εργαζόμενων στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι 1.572.000 και ανά κατηγορία απασχολούνται ως εξής:
Σύμφωνοι, ο πίνακας προφανώς περιλαμβάνει υπηρεσίες που δεν παρέχονται από την τοπική αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα. Αν και επίσης απουσιάζουν κάποιες.
Όμως θεωρώ εύλογο να λογαριάσει κανείς σαν δημοτικούς υπαλλήλους τους διοικητικούς του general administration. Και πιθανόν τα public institutions και το promotion of economic development λίγο-πολύ να αντιστοιχούν στις παντός είδους δημοτικές επιχειρήσεις.
Πάντως οι 180.000 δεν βγαίνουν με τίποτα.
Σε τι ακριβώς αναφερόταν ο Φούχτελ, τι κατάλαβε ο Τέλλογλου, αφού γνωρίζει γερμανικά γιατί δεν αναζήτησε κάποια πηγή με αναλυτικά στοιχεία;
Α, με ειδοποιούν πως μόλις τελειώσανε τα πέντε λεπτά.
Ο αριθμός είναι εντυπωσιακός. Για την ακρίβεια δεν απλά εντυπωσιακός, είναι απίστευτα εξωφρενικός.
Σημαίνει πως στη Γερμανία αντιστοιχούν 2,25 δημοτικοί υπάλληλοι ανά 1.000 κατοίκους. Δηλαδή, για να μην μπερδευόμαστε με τις υποδιαστολές, μια τυπική γερμανική πόλη 100.000 κατοίκων έχει περίπου 225 δημοτικούς υπαλλήλους.
Αλλά αν το λέει ο Φούχτελ, έστω δια χειλέων Τέλλογλου, δεν μπορεί παρά να είναι έτσι. Σκύβεις το κεφάλι και έμπλεος εθνικής ταπείνωσης ζητάς απολύσεις στους ΟΤΑ με συνοπτικές διαδικασίες.
Δυστυχώς, για την σχολή τεκμηρίωσης της μιας πρότασης, τα πράγματα είναι λιγο πιο σύνθετα.
Σύμφωνα με μία έκθεση για τη Δημόσια Διοίκηση στη Γερμανία (από το υπουργείο Εσωτερικών παρακαλώ) ο συνολικός αριθμός των εργαζόμενων στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι 1.572.000 και ανά κατηγορία απασχολούνται ως εξής:
Όμως θεωρώ εύλογο να λογαριάσει κανείς σαν δημοτικούς υπαλλήλους τους διοικητικούς του general administration. Και πιθανόν τα public institutions και το promotion of economic development λίγο-πολύ να αντιστοιχούν στις παντός είδους δημοτικές επιχειρήσεις.
Πάντως οι 180.000 δεν βγαίνουν με τίποτα.
Σε τι ακριβώς αναφερόταν ο Φούχτελ, τι κατάλαβε ο Τέλλογλου, αφού γνωρίζει γερμανικά γιατί δεν αναζήτησε κάποια πηγή με αναλυτικά στοιχεία;
Α, με ειδοποιούν πως μόλις τελειώσανε τα πέντε λεπτά.
29 Οκτωβρίου 2012
26 Οκτωβρίου 2012
Δεν είμαι εγώ ρατσιστής, αυτές είναι ντυμένες
Το έγκριτο μπλογκ Ολυμπία με παράπονο σημειώνει πως γίνονται δημοψηφίσματα, αλλά στην Ελβετία και όχι στην Ελλάδα.
Παραθέτει και το υλικό μιας καμπάνιας του μεταναστοφάγου κόμματος SVP όπου αντιπαραβάλλονται δύο εικόνες. Κατά την Ολυμπία
Ομολογώ χωρίς ντροπή πως η φωτογραφία που τράβηξε το ενδιαφέρον μου ήταν αυτή των τεσσάρων γυμνών γυναικών. Βρίσκω πως έχει κάτι το παραδείσιο, δεν μπορώ να το αρνηθώ. Κι αν είναι μοντέλα τι πειράζει; Κι αν δεν συμφωνώ με το μήνυμα, είναι αυτό λόγος να μην θαυμάσω το μέσο;
Αλλά όσο ξέπλενα τα μάτια μου κοιτάζοντας τη φωτογραφια τόσο μια φωνούλα μου έλεγε ότι κάτι δεν πάει καλά.
Είναι αυτά χρώματα που συναντάς σε λίμνη στην Ελβετία; Και η στρατηγικά τοποθετημένη άμμος τι ρόλο παίζει σε μια πολιτική διαφήμιση, όσο αντισυμβατική και να είναι;
Και πράγματι, ο παράδεισος ήταν ψεύτικος (NSFW).
Δεν ξέρω πως την πάτησαν έτσι, αλλά όταν είσαι ελβετός και για να προασπίσεις τα καθαρά νερά των λιμνών σου από τις μουσουλμάνες καταφεύγεις σε πορνογραφικό υλικό με τρεις ουκρανές και μία ουγγαρέζα, ε είσαι για πολλές μπάτσες.
Παραθέτει και το υλικό μιας καμπάνιας του μεταναστοφάγου κόμματος SVP όπου αντιπαραβάλλονται δύο εικόνες. Κατά την Ολυμπία
Η μία δείχνει τέσσερις γυμνές κοπέλες σαν τα κρύα νερά να μπαίνουν στη λίμνη της Ζυρίχης και η άλλη, μερικές μουσουλμάνες που έχουν μπει με τα ρούχα τους σε κάποια χαβούζα στην ΤουρκίαΗ έγκριτη εφημερίδα Telegraph δεν λέει τίποτα ριζικά διαφορετικό, μόνο πως οι γυναίκες στα ρηχά της λίμνης της Ζυρίχης είναι μοντέλα, ενώ αυτές στα λασπόνερα πιθανώς Αλβανίδες ή Βόσνιες. Δεν θα τα χαλάσουμε στις λεπτομέρειες.
Ομολογώ χωρίς ντροπή πως η φωτογραφία που τράβηξε το ενδιαφέρον μου ήταν αυτή των τεσσάρων γυμνών γυναικών. Βρίσκω πως έχει κάτι το παραδείσιο, δεν μπορώ να το αρνηθώ. Κι αν είναι μοντέλα τι πειράζει; Κι αν δεν συμφωνώ με το μήνυμα, είναι αυτό λόγος να μην θαυμάσω το μέσο;
Αλλά όσο ξέπλενα τα μάτια μου κοιτάζοντας τη φωτογραφια τόσο μια φωνούλα μου έλεγε ότι κάτι δεν πάει καλά.
Είναι αυτά χρώματα που συναντάς σε λίμνη στην Ελβετία; Και η στρατηγικά τοποθετημένη άμμος τι ρόλο παίζει σε μια πολιτική διαφήμιση, όσο αντισυμβατική και να είναι;
Και πράγματι, ο παράδεισος ήταν ψεύτικος (NSFW).
Δεν ξέρω πως την πάτησαν έτσι, αλλά όταν είσαι ελβετός και για να προασπίσεις τα καθαρά νερά των λιμνών σου από τις μουσουλμάνες καταφεύγεις σε πορνογραφικό υλικό με τρεις ουκρανές και μία ουγγαρέζα, ε είσαι για πολλές μπάτσες.
25 Οκτωβρίου 2012
Ο Μεκόνγκ είναι ένας ολάνθιστος κήπος
Ο Τάκης Μίχας έστειλε γράμμα από τον ποταμό Μεκόνγκ στο Protagon.
Είναι τόσο καλογραμμένο που ο συντάκτης των δελτίων τύπου της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης αντέγραψε περίπου το μισό.
Δυστυχώς όμως δεν ακολουθούν όλοι το παράδειγμα του Τάκη Μίχα, την κουραστική επιτόπια ερευνητική δημοσιογραφία.
Κάποιοι εγκάθετοι του ΣΥΡΙΖΑ, αντιλαμβανόμενοι την απήχηση που θα έχει το αντάρτικο κάλεσμα του Τάκη Μίχα προς επιχειρηματικό κόσμο της Ελλάδας, έβαλαν μπρος τη μηχανή της κινδυνολογίας.
Δεν θα τους περάσει, το φως της ανεξάρτητης έρευνας του Τάκη Μίχα θα σκορπίσει τα σκοτάδια της στρατευμένης προπαγάνδας τους.
(ο κήπος του τίτλου είναι χαρούμενη ανάμνηση από τη δεκαετία του 80, όταν οικογενειακή γνωστή μιας κάποιας ηλικίας στα αγωνιώδη τηλεφωνήματα των παιδιών της απαντησε πως είναι μια χαρά και "η Σεούλ ένας ολάνθιστος κήπος")
Είναι τόσο καλογραμμένο που ο συντάκτης των δελτίων τύπου της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης αντέγραψε περίπου το μισό.
Δυστυχώς όμως δεν ακολουθούν όλοι το παράδειγμα του Τάκη Μίχα, την κουραστική επιτόπια ερευνητική δημοσιογραφία.
Κάποιοι εγκάθετοι του ΣΥΡΙΖΑ, αντιλαμβανόμενοι την απήχηση που θα έχει το αντάρτικο κάλεσμα του Τάκη Μίχα προς επιχειρηματικό κόσμο της Ελλάδας, έβαλαν μπρος τη μηχανή της κινδυνολογίας.
Δεν θα τους περάσει, το φως της ανεξάρτητης έρευνας του Τάκη Μίχα θα σκορπίσει τα σκοτάδια της στρατευμένης προπαγάνδας τους.
(ο κήπος του τίτλου είναι χαρούμενη ανάμνηση από τη δεκαετία του 80, όταν οικογενειακή γνωστή μιας κάποιας ηλικίας στα αγωνιώδη τηλεφωνήματα των παιδιών της απαντησε πως είναι μια χαρά και "η Σεούλ ένας ολάνθιστος κήπος")
Έχει όρια η ελευθερία του λόγου;
Ανεξαρτήτως λοιπόν αν συμφωνούμε ή αν διαφωνούμε με τις συγκεκριμένες απόψεις της Λαμπρινής Θωμά, υπερασπιζόμαστε το δικαιώματα του να εκφράζει τη γνώμη της χωρίς φόβο ότι θα διωχθεί από τον διευθυντή της. Η χώρα σήμερα έχει ανάγκη από ελεύθερους δημοσιογράφους που λένε με θάρρος την γνώμη τους και όχι από φοβισμένους εργαζόμενους που αγωνιούν μήπως και τιμωρηθούν για αυτά που λένε. Περισσότερη ελευθεροτυπία αναζητά, σαν οξυγόνο, η κοινωνία και όχι νέους λογοκριτές.
(συνυπογράφει ο Τάκης Καμπύλης)
03 Οκτωβρίου 2012
16 Σεπτεμβρίου 2012
Κάηκε κινηματογράφος το 1988 εξαιτίας του Τελευταίου Πειρασμού;
Το ερώτημα το προκάλεσε ένα τουίτ.
Και με έκπληξη διαπίστωσα ότι υπήρχαν άνθρωποι, άσχετοι μεταξύ τους, που όντως θυμόντουσαν να έχει καεί κινηματογράφος στα επεισόδια που δημιούργησαν φανατικοί χριστιανοί κατά την προβολή του Τελευταίου Πειρασμού.
Κι εγώ κύριε, εγώ γιατί δεν θυμόμουνα τίποτα; Μπορεί να έχουν περάσει κοντά 25 χρόνια αλλά δεν ξεχνιέται εύκολα τέτοιο πράγμα.
Αν δεν έχεις ιδέα τι είχε συμβεί να μια πρόγευση, από τον Ορθόδοξο Τύπο της 30ης Σεπτεμβρίου 1988
Το τι συνέβη στις 13 Οκτωβρίου, όταν προβλήθηκε η ταινία, το μαθαίνουμε από τα Νέα της επομένης
Δακρυγόνα έπεσαν, καμία αναφορά σε φωτιά.
Ωραία πολεμική ατμόσφαιρα, αλλά κόντρα στη λαϊκή σοφία όπου υπάρχει δακρυγόνος καπνός δεν υπάρχει απαραίτητα και φωτιά.
Τότε πως γίνεται άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους να θυμόνται κάψιμο κινηματογράφου;
Η πρώτη εξήγηση νομίζω είναι η παραπάνω φωτογραφία. Με την πάροδο του χρόνου το μυαλό την έχει κατατάξει στην κατηγορία πυρκαγιές.
Η δεύτερη εξήγηση είναι πως αν κάτι συμβαίνει εις Πααρισίους, ε δε μπορεί, θα συνέβει και εδώ.
Και η τρίτη και καλύτερη εξήγηση, πααναθεμά σε Κούλολου!
Και με έκπληξη διαπίστωσα ότι υπήρχαν άνθρωποι, άσχετοι μεταξύ τους, που όντως θυμόντουσαν να έχει καεί κινηματογράφος στα επεισόδια που δημιούργησαν φανατικοί χριστιανοί κατά την προβολή του Τελευταίου Πειρασμού.
Κι εγώ κύριε, εγώ γιατί δεν θυμόμουνα τίποτα; Μπορεί να έχουν περάσει κοντά 25 χρόνια αλλά δεν ξεχνιέται εύκολα τέτοιο πράγμα.
Αν δεν έχεις ιδέα τι είχε συμβεί να μια πρόγευση, από τον Ορθόδοξο Τύπο της 30ης Σεπτεμβρίου 1988
Το τι συνέβη στις 13 Οκτωβρίου, όταν προβλήθηκε η ταινία, το μαθαίνουμε από τα Νέα της επομένης
Τότε πως γίνεται άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους να θυμόνται κάψιμο κινηματογράφου;
Η πρώτη εξήγηση νομίζω είναι η παραπάνω φωτογραφία. Με την πάροδο του χρόνου το μυαλό την έχει κατατάξει στην κατηγορία πυρκαγιές.
Η δεύτερη εξήγηση είναι πως αν κάτι συμβαίνει εις Πααρισίους, ε δε μπορεί, θα συνέβει και εδώ.
Και η τρίτη και καλύτερη εξήγηση, πααναθεμά σε Κούλολου!
 |
| Βήμα 16-10-1988 |
27 Αυγούστου 2012
26 Αυγούστου 2012
21 Αυγούστου 2012
Ο θεός της ετυμολογίας δεν πάει διακοπές
Επιπλέον, στο πλαίσιο της γενικότερης αίσθησης ελληνικότητας που δημιουργείται από την επικοινωνία, κρίθηκε κατά πλειοψηφία από την Επιτροπή ότι οι φράσεις «… έτσι βγήκε το όνομα AMSTEL» και «Αμοιράκης Στέλιος AM-STEL» επιτείνουν την ενδεχόμενη σύγχυση ή/και παραπλάνηση, προσκρούουν στο άρθρο 5 του ΕΚΔ-Ε και πρέπει επίσης να τροποποιηθούν αναλόγως.
Δηλαδή υπάρχει λογικός άνθρωπος που βλέποντας τη διαφήμιση αυτή του δημιουργήθηκαν αμφιβολίες για την ετυμολογία της λέξης Amstel;
Προτείνω τη δημιουργία βραβείου πορτοκαλοφοβίας.
04 Ιουλίου 2012
Πανικός στα σχολεία
Εν αρχή ήν ο λόγος
Η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Πιο πριν κι από την αρχή ήταν η αρχική πηγή
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ!, της συναδέλφισσας Χρυσού Μαρίας , δασκάλας στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ραφήνας
Και μετά ήρθαν οι εικόνες
Γραμματική Ε' και ΣΤ' Δημοτικού
(ακούω τώρα στο Λαβίθη τις καταγγελίες)
Η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Πιο πριν κι από την αρχή ήταν η αρχική πηγή
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ!, της συναδέλφισσας Χρυσού Μαρίας , δασκάλας στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ραφήνας
Και μετά ήρθαν οι εικόνες
Γραμματική Ε' και ΣΤ' Δημοτικού
(ακούω τώρα στο Λαβίθη τις καταγγελίες)
03 Ιουνίου 2012
Πλατεία Καρουζέλ
 |
| Riot Horse. (Photo by Nina Berman.) |
Πλατεία Καρουζέλ
προς το τέλος μιας ωραίας καλοκαιρινής ημέρας
το αίμα ενός αλόγου
χτυπημένου και ξεζεμένου
έτρεχε
στο πλακόστρωτο
Και το άλογο ήταν εκεί
όρθιο
ακίνητο
στα τρία πόδια
Και το άλλο πόδι πληγωμένο
πληγωμένο και ξεριζωμένο
κρεμόταν
Δέκα ποιήματα του Ζακ Πρεβέρ
Εισαγωγή - Μετάφραση - Σχόλια:
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ
[Αναδημοσίευση από τα Τετράμηνα, τχ. 76-81, Άνοιξη 2007, σ. 5947-5956]
30 Μαΐου 2012
Εξτρεμισμός και αντιφάσεις
Ισχύει και εδώ ό,τι χαρακτηρίζει και γενικότερα τον ΣΥΡΙΖΑ: Εξτρεμισμός και αντιφάσεις.Αναρωτιέται κανείς τι ισχύει για την ΝΔ, της οποίας πρώην βουλευτής ήταν συνήγορος υπεράσπισης και πρώην πρόεδρος ήταν μάρτυρας υπεράσπισης κατηγορούμενου για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
(το ότι ο πρώην πρόεδρος είναι και συγγενής της Μπακογιάννη είναι απλά σύμπτωση)
25 Μαΐου 2012
20 Μαΐου 2012
19 Απριλίου 2012
22 Μαρτίου 2012
ένας καθαρός τόπος σε μια βρώμικη χώρα
Αλλά δεν υπάρχει μόνο εξουσία: υπάρχει και αντιπολίτευση. Στην Ιταλία αυτή η αντιπολίτευση είναι τόσο πλατιά και ισχυρή, ώστε από μόνη της να αποτελεί εξουσία: αναφέρομαι φυσικά στο ιταλικό κομμουνιστικό κόμμα. Είναι βέβαιο πως αυτή τη στιγμή η παρουσία ενός μεγάλου κόμματος στην αντιπολίτευση όπως είναι το ιταλικό κομμουνιστικό κόμμα είναι η σωτηρία της Ιταλίας και των φτωχών δημοκρατικών θεσμών της.
Το ιταλικό κομμουνιστικό κόμμα είναι ένας καθαρός τόπος σε μια βρώμικη χώρα, ένας τίμιος τόπος σε μια ανέντιμη χώρα, ένας καλλιεργημένος τόπος σε μια ακαλλιέργητη χώρα, ένας ανθρωπιστικός τόπος σε μια καταναλωτική χώρα.
...
Αλλά ακριβώς όλα αυτά που ανέφερα σαν θετικά για το ιταλικό κομμουνιστικό κόμμα αποτελούν και τη σχετικά αρνητική στιγμή. Η διαίρεση της χώρας σε δύο χώρες, η μία βουτηγμένη ως το λαιμό στον εξαυτελισμό και στον εκφυλισμό και η άλλη ακέραια και όχι συμβιβασμένη, δεν μπορεί να είναι αιτία ειρήνης και εποικοδόμησης.
Παζολίνι 1974
Το ιταλικό κομμουνιστικό κόμμα είναι ένας καθαρός τόπος σε μια βρώμικη χώρα, ένας τίμιος τόπος σε μια ανέντιμη χώρα, ένας καλλιεργημένος τόπος σε μια ακαλλιέργητη χώρα, ένας ανθρωπιστικός τόπος σε μια καταναλωτική χώρα.
...
Αλλά ακριβώς όλα αυτά που ανέφερα σαν θετικά για το ιταλικό κομμουνιστικό κόμμα αποτελούν και τη σχετικά αρνητική στιγμή. Η διαίρεση της χώρας σε δύο χώρες, η μία βουτηγμένη ως το λαιμό στον εξαυτελισμό και στον εκφυλισμό και η άλλη ακέραια και όχι συμβιβασμένη, δεν μπορεί να είναι αιτία ειρήνης και εποικοδόμησης.
Παζολίνι 1974
06 Μαρτίου 2012
12 Φεβρουαρίου 2012
Σύντομο πολιτικό σχόλιο
The night of the fight, you may feel a slight sting
That's pride fucking with you. Fuck pride. Pride only hurts, it never helps.
11 Φεβρουαρίου 2012
10 Ιανουαρίου 2012
Η τσουλήθρα του ηθικού πανικού
Πριν απ' αυτό όμως να καλημερίσουμε την κυρία Χριστίνα Αντωνοπούλου, την καθηγήτρια Ψυχολογίας.
Κυρία Αντωνοπούλου, πασίγνωστη κι από την υπόθεση Άλεξ και από προηγούμενες κι από επόμενες.
Κυρία Αντωνοπούλου καλημέρα.
Κυρία Αντωνοπούλου, πασίγνωστη κι από την υπόθεση Άλεξ και από προηγούμενες κι από επόμενες.
Κυρία Αντωνοπούλου καλημέρα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)