Δεν μου αρέσει ο ρόλος του μάντη καλών, αλλά όπως έχουν τα πράγματα υπάρχει μια στατιστικά σημεντική πιθανότητα την 25η Μαρτίου 2009 να ζήσουμε ιστορικές στιγμές.
Βλέπω μαθητές και μαθήτριες να παρελαύνουν φορώντας κονκάρδες με το πρόσωπο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, μπροστά στους επίσημους να στρέψουν το κεφάλι από την άλλη μεριά και άλλα τέτοια συμβολικά.
Αυτή είναι η αισιόδοξη εκδοχή.
Γιατί εκτός από τους μαθητές θα παρελάσουν και αστυνομικοί.
Αν μόλις εμφανιστούν γίνουν δεκτοί με την επευφημία "Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι" τα πράγματα είναι απλά και ανθηρά. Ο ντιτζέι θα βάλει τέρμα το εμβατήριο, ο σκηνοθέτης θα μας δείξει κάποια περαστικά πιτσούνια, ο εκφωνητής θα κάνει κάποιο ευφυές σχόλιο για το διττό χαρακτήρα της γιορτής και την επομένη το προκάτ ρεπορτάζ θα αναφέρει ότι ο κόσμος αποδοκίμασε κάποια περιθωριακά στοιχεία που επιχείρησαν, ανεπιτυχώς, να χαλάσουν την ωραία ατμόσφαιρα.
Αυτή είναι η ευχάριστη όψη της απαισιόδοξης εκδοχής.
Η δυσάρεστη θα μπορούσε να περιλαμβάνει μπογιές, λαχανικά και άλλα λιγότερο λάιτ υλικά όπως γουρουνοκεφαλές, αλκοόλ, υδρογονάνθρακες κλπ. Δεν υποστηρίζω ότι θα ήταν κακή ιδέα τα αγήματα της αστυνομίας να παρελάσουν μέσα σε αστυνομικό κλοιό. Ή αντί για πεζούς και μηχανοκίνητα να παρελάσουν τα ελικόπτερα της υπερεσίας, σε ασφαλές ύψος όμως.
Αλλά μια ψυχή πού 'ναι να βγει, ας βγεί φέτος.
Να καταργηθεί η παρέλαση τώρα που οι συνθήκες είναι ώριμες.
Αν περιμένουμε ως τον Οκτώβριο θα έχουν σαπίσει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Συμφωνῶ! Νὰ καταργηθῇ ἡ κρατικὴ παρέλασις. Τὴν 25η Μαρτίου καὶ τὴν 28η Ὀκτωβρίου νὰ παρελαύνουν ἐμπρὸς ἀπὸ τὸ μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου καὶ νὰ τιμοῦν τοὺς ἥρωές μας οἱ νέοι τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς. Αὐτοὶ τουλάχιστον τὴν αἰσθάνονται καὶ τὴν ἀξίζουν τὴν τιμὴ νὰ παρελαύνουν γιὰ τὴν Ἑλλάδα.
Το κωμικοτραγικό είναι πως αν είχαμε μια χρονομηχανή και στέλναμε τις ούτως ειπείν χιλιάδες χρυσαυγίτες στον Μάρτιο του 1821 θα παθαίνανε οξύ πολιτισμικό σοκ από τα αντεθνικά χαρακτηριστικά των αγωνιστών.
Αντίθετα, τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 ξέρουμε σε πιο στρατόπεδο θα αισθάνονταν σαν στο σπίτι τους.
(κρατιστές φιλεύθεροι από τη μία, αντικρατιστές φασίστες από την άλλη, οι παραδοσιακοί ρόλοι σαφώς περνάνε κρίση)
"Τα ωραία κορίτσια με τις κοντές φούστες που αναδείκνυαν μακριές γάμπες είχαν άνεση και αέρα και ισορρόπησαν, θαυμαστά πάνω σε ψηλοτάκουνες γόβες! Ενα ακόμη ατράνταχτο επιχείρημα ότι δεν πρέπει να καταργηθεί η παρέλαση..." (από εδώ)
Γειά. Απ'ό,τι διαβάζω δεν υπάρχει ωρίμανση συνθηκων για την κατάργηση της παρέλασης, εκτός κι αν θεωρείς "ώριμες συνθήκες" την τεταμένη ατμόσφαιρα πριν τα μπάχαλα. Ώριμες συνθήκες θα είναι να μην χρειάζονται αυτές οι βλακείες (παρελάσεις και λοιπές φανφάρες) για μαθήματα εθνικής ταυτότητας ή για την ανάταση του πατριωτισμού και τα συναφή που μας υπενθυμίζουν οτι είμεθα έθνος μέγα κλπ. Καιρός μήπως να ωριμάσουμε κάπως διαφορετικά;
@Ανώνυμος, δυστυχώς ή ευτυχώς η ωριμότητα μας επισκέπτεται όταν κρίνει αυτή πως είναι ο κατάλληλος χρόνος. Αν τύχει και συμπέσουν το πρόγραμμά μας με το δικό της, είναι μια ευτυχής σύμπτωση, που πιθανόν να οφείλεται και σε δική μας προνοητικότητα. Όμως είναι συνηθέστερο να έρχεται σαν κλέφτης μέσ' τη νύχτα.
Νομίζω οι παρελάσεις σήμερα γίνονται για το χάζι (βλέπε Ηλία). Ειδικά τώρα όμως είναι ευκαιρία όχι μόνο για χάζι, στη μαθητική παρέλαση, αλλά και για κράξιμο στη στρατιωτική.
Όσο θα πλησιάζουμε στην 25η Μαρτίου τόσο πιο εφιαλτικό, για όσους επενδύουν στον παιδαγωγικό ρόλο της παρέλασης, θα γίνεται ένα σκηνικό γιουχαΐσματος της αστυνομίας. Και επιλέγω το πιο ανώδυνο από όλα τα πιθανά σενάρια.
Καλά, κλασσικὴ γιαγιὰ Μπίστικα! :-D Ὅντως, οἱ λυγερόκορμες αὐτὲς νεάνιδες ἀναπτερώνουν τὴν πίστι μας στὴν ρώμη τῆς φυλῆς.
Ὁ Ἀνώνυμος, τώρα, μεταφέρει ἕνα χιλιοειπωμένο ἀλλὰ λανθασμένο ἐπιχείρημα τῶν «προοδευτικῶν». Καὶ τὸ λάθος εἶναι τὸ πρωθύστερο σχῆμα. Δὲν παρελαύνουμε γιὰ νὰ γίνουμε Ἕλληνες· παρελαύνουμε ἐπειδὴ εἴμαστε Ἕλληνες. Δὲν μελετοῦμε καὶ δὲν τιμοῦμε τὴν Ἱστορία μας γιὰ νὰ γίνουμε ἔθνος καὶ γιὰ νὰ γίνουμε ὑπερήφανοι ὡς μέλη τοῦ Ἔθνους· μελετοῦμε καὶ τιμοῦμε τὴν Ἱστορία μας ἐπειδὴ εἴμαστε ἔθνος καὶ ἡ Ἱστορία μας εἶναι ἡ ἐθνικὴ αὐτογνωσία καὶ ὁ αὐτοσεβασμός, ἡ παρακαταθήκη καὶ τὸ χρέος μας. Δὲν τιμοῦμε τοὺς προγόνους μας ἐπειδὴ εἴμαστε ὀρφανοὶ καὶ ζητοῦμε υἱοθεσία· τιμοῦμε τοὺς προγόνους μας ἐπειδὴ εἴμαστε ἀπόγονοί τους καὶ νιώθουμε τὸ χρέος νὰ γίνουμε ἄξιοί τους. Δὲν τιμοῦμε τοὺς ἥρωές μας γιὰ νὰ τοὺς πείσουμε νὰ θυσιαστοῦν γιὰ ἐμᾶς. Τοὺς τιμοῦμε ἐπειδὴ ἐθυσιάσθησαν χωρὶς νὰ περιμένουν ἀνταλλάγματα. Δὲν τρῶμε οὔτε πίνουμε, οὔτε ἐρωτευόμαστε γιὰ νὰ γίνουμε ἄνθρωποι· τὸ κάνουμε ἐπειδὴ εἴμαστε ἄνθρωποι. Καί, φυσικά, κάνοντάς το νιώθουμε περισσότερο καὶ γνησιότερα ἄνθρωποι, ναί, διότι αὐτὸ ποὺ κάνουμε μᾶς φέρνει σὲ ἀρμονία μὲ τὴν φύσι μας. Οἱ «προοδευτικοὶ» ἀντιθέτως μᾶς λέγουν ὅτι, ἀφοῦ ξέρουμε ὅτι εἴμαστε ἄνθρωποι, δὲν χρειάζεται νὰ τρῶμε, νὰ πίνουμε καὶ νὰ ἐρωτευόμαστε γιὰ νὰ τὸ ἐπιδεικνύουμε καὶ νὰ πεισθοῦμε! Ποὺ καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ ἐπιχείρημα οἱ ἐθνομηδενιστὲς ὑποκριτικῶς τὸ χρησιμοποιοῦν, διότι, αὐτοί, ξεκάθαρα, δὲν εἶναι Ἕλληνες οὔτε θέλουν νὰ εἶναι - καὶ βεβαίως, συμφωνῶ, δὲν μποροῦν νὰ τοὺς πείσουν οἱ παρελάσεις καὶ τὰ ποιήματα, ὅταν δὲν τοὺς πείθουν οἱ πρόγονοί τους ποὺ ἔχυσαν τὸ αἷμα τους, ἡ γῆ τους καὶ ἡ Ἱστορία τους· γι᾿ αὐτούς, μὴ δυναμένους πόλεως μετέχειν, ὁ ὀστρακισμός, ὄχι οἱ παρελάσεις, εἶναι ἡ πρέπουσα ἀντιμετώπισις. Οὐδεὶς ἄκων Ἕλλην· τὰ σύνορα εἶναι ἀνοιχτὰ καὶ γιὰ ἔξοδο, ὄχι μόνον γιὰ εἴσοδο ἀλλοφύλων ἐποίκων.
Ἡ ἀλλεργία πάντως τῶν «προοδευτικῶν» γιὰ τὶς παρελάσεις, τὶς τελετές, τὴν ἐθνική μας ἱστορία, ἔχει νὰ κάνῃ προπαντὸς μὲ τὴν ἀπέχθειά τους γιὰ ὅ,τι σχετίζεται μὲ ἀρετὲς ὅπως πειθαρχία, συντροφικότητα, αὐταπάρνησις χάριν μιᾶς ἰδέας, ἑνὸς κοινοῦ ἀγαθοῦ· μὲ τὴν ἀπέχθεια καὶ τὸν φόβο τους γιὰ ὅτι ὑπερβαίνει τὰ ἀτομικὰ συμφέροντα, τὸν ὠχαδερφισμὸ καὶ τὸν φιλοτομαρισμό, τὸ χαμερπὲς δουλικὸ φρόνημά τους.
Υ.Γ. Φίλτατε Μαντζουριανέ, τὸ χιοῦμορ καλόν, ἀλλά, ἐπὶ τῆς οὐσίας, γιὰ τὸ ἐνδεχόμενο νὰ ξεσηκωθοῦν ὄχι οἱ ἀναρχοαριστεριστὲς χούλιγκαν, ἀλλὰ οἱ Ἕλληνες, τί λές; Ἂς τολμήσουν οἱ ἀρνησιπάτριδες ἀναρχοαριστεριστὲς νὰ ἀσελγήσουν στὶς ἐθνικὲς μας ἐπετείους, νὰ ξεχωρίσῃ ἡ ἤρα ἀπὸ τὸ σιτάρι. (Ποὺ ἤδη τὰ τελευταῖα χρόνια τὸ ἐπιχειροῦν τακτικῶς, καὶ κάθε φορὰ τοὺς σώζουν τὰ ΜΑΤ γιὰ νὰ μὴν φᾶνε ξύλο ἀπὸ τοὺς ἀγανακτισμένους Ἕλληνες.)
Ωραία η αναλογία που κάνεις. Να την προεκτείνω λίγο. Αν η αγάπη για την πατρίδα είναι συγγενής της ερωτικής επιθυμίας, τότε ο εθνικισμός είναι το αντίστοιχο του πριαπισμού.
Τέλος πάντων, ασ αφήσουμε τα ποιητικά στην άκρη. Παρελάσεις κάνανε και τον υπαρκτό, και αν κρίνω από τις φωτογραφίες πιο κακόγουστες από τις δικές μας. Μπορεί κάποιος να απωθείται από την πειθαρχία που προϋποθέτει η διατήρηση του σχηματισμού ενός ομίλου ανθρώπων. Υποτιμώντας πόσο χρήσιμη μπορεί να φανεί σε μια σύγκρουση με την αστυνομία! Αλλά αυτό που πραγματικά κάνει την παρέλαση κάλπικη είναι η υποχρεωτική συμμετοχή σε μια υποτιθέμενη γιορτή.
Βεβαίως αυτό που λες είναι ένα πιθανό σενάριο. Οι μαθητές να γιουχάρουν την αστυνομία και οι χρυσαυγίτες να σπεύσουν να τους φρονηματίσουν. Δεν αμφιβάλλω ότι διαθέτουν τόσο τη βούληση όσο και την ικανότητα. Ακόμα και για ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου. Τώρα για ποιο λόγο κάτι τέτοιο θα λειτουργήσει πυροσβεστικά και όχι εμπρηστικά δεν είμαι σε θέση να το καταλάβω.
Δημοσίευση σχολίου