Φωνήεν συμβίωσης

Αναμετάδοση ηχούς από mailing list

Δεν ξέρω αν έχετε υπόψη σας δυο κοινωνιολόγους, τον Emmanuel και τον Paul, που έχουν αναπτύξει μια ριζοσπαστική θεωρία συνολικής στόρριψης κάθε μορφής θέσμισης.

Γι, αυτούς δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό, εκμεταλλευτής και εκμεταλλευόμενος, κοσμοπολίτης και εθνικιστής, απολύτως τίποτα, είμαστε όλοι ένας πολτός.

Σήμερα έχουν περιπέσει σε αφάνεια, αλλά μπορείτε να φανταστείτε τον Emmanuel σαν τον Ζίζεκ (αν σοκάρουν τα περί βίας του Ζ τι να πει κανείς για κάποιον που λέει ότι σκοπός του είναι να διαλύσει την οικογένεια σαν θεσμό και να ξεκινήσει ολοκληρωτικό πόλεμο) ενώ ο Paul είναι το χυτήριο από βγαίνουν οι τύποι που κάνουν καριέρα στα Τέντεξ.

Για να είμαι δίκαιος, και να αποδώσω τα του Α τω Α, ο μεν Paul είναι εβραίος αναντάμ παπαντάμ, ο δε Emmanuel είναι μεν αγνώστου πατρός (Κύριος οίδε ...) αλλά κάτι παίζει με τη μάνα του.

Αυτά

Φωτογραφική αμνησία

Η Ξένια Κουναλάκη και ο Πάσχος Μανδραβέλης διαφωνούν σχετικά μα την δημοσίευση της φωτογραφίας ενός νεκρού παιδιού, του Αϊλάν.

Κοινό σημείο αναφοράς η φωτογραφία του γυμνού κοριτσιού στο Βιετνάμ που τρέχει να σωθεί από τον βομβαρδισμό.

Διαφορετικά τα συμπεράσματα, αλλά αυτό είναι το σημείο που συναντιώνται.

Γιατί αυτή η φωτογραφία;

Δεν αντιλέγω πως είναι εμβληματική. Και αφού δείχνει ένα παιδί να υποφέρει, εύλογο είναι νευρώνες διαφορετικών μυαλών να ανταποκριθούν κατά τον ίδιο τρόπο στο ερέθισμα από τον Αϊλάν.

Αλλά είναι αυτό αρκετό για να εξηγηθεί η σύμπτωση; Δεν υπάρχουν άλλες εμβληματικές φωτογραφιές παιδιών σε εξίσου τραγική θέση με τον Αϊλάν;

Γνωρίζω μία, την έχω συγκρατήσει επειδή ένα πολύ ωραίο μπλογκ, το Prison Photography, ασχολήθηκε μαζί της εξαντλητικά.

Θα έλεγα μάλιστα πως η ομοιότητα των φωτογραφιών του Αϊλάν και της Φαμπιέν είναι τέτοια ώστε να προκαλεί ένα αίσθημα deja vu.

Γιατί η προ πενταετίας εικόνα της Φαμπιέν παραχώθηκε τόσο βαθιά, ενώ της Κιμ είναι διαθέσιμη σε πρώτη ζήτηση παρά τα σαράντα και χρόνια που έχουν μεσολαβήσει;

Δεν αφορά φυσικά μόνο την ΞΚ και τον ΠΜ, ούτε ευρύτερα τον ελληνικό τύπο και το ελληνικό διαδίκτυο. Δεν κατάφερα να βρω καμία αναφορά στη φωτογραφία της Φαμπιέν πουθενά, αλλά πάλι δεν έψαξα και πολύ. Θα χαρώ να κάνω λάθος.

Ως προς το γιατί ξεθώριασε η φωτογραφία της Φαμπιέν κλίνω προς τη θέση της ΞΚ.

Αλλά και ο ΠΜ έχει ένα δίκιο. Όχι πως είναι καθήκον του τύπου να αποστασιοποιείται από την είδηση, αλλά ότι πλέον είναι περιορισμένη η δυνατότητα του τύπου να θέτει το πλαίσιο της είδησης.

Κάτι τελευταίο. Η φωτογραφία της Κιμ, όσο κι αν συγκλόνισε, μάλλον δεν επηρέασε την πορεία του πολέμου του Βιετνάμ. Λίγους μήνες αργότερα, στα Χριστούγεννα του Χριστούλη το 1972, η γη του Βιετνάμ έτρεμε καθώς υποδεχόταν είκοσι χιλιάδες τόνους βομβών.

Και ένα τελευταίο deja vu.

Ο ελέφαντας έξω από το δωμάτιο (θεατρικό)

― Τά 'μαθες; Ελέφαντας γρονθοκόπησε άνθρωπο!

― Το άκουσα, αλλά μου φάνηκε παραμύθι. Ήσουνα μπροστά;

― Όχι, αλλά στην kathimerini.gr έχουν το βίντεο. Ο τύπος όταν ήταν πιτσιρίκι είχε κάνει καψόνι στον ελέφαντα, ο οποίος προφανώς δεν το ξέχασε.

― Καλά, κι επειδή έτσι λέει αυτός πάει να πει πως έτσι είναι;

― Μη δεις την Καθημερινή να έχει μια επιτυχία, αμέσως να επιτεθείς! Ε λοιπόν υπάρχει βίντεο και από το επεισόδιο όταν ήταν παιδί. Το ανέβασαν κι αυτό μαζί με το σημερινό.

― Και που το βρήκε η Καθημερινή;

― Δεν το βρήκε, τους το έδωσε αυτός ο τύπος. Ικανοποιήθηκες τώρα;

― Λίγο ναι. Φαντάζομαι εξακρίβωσαν ότι και στα δύο βίντεο είναι ο ίδιος ελέφαντας;

― Είσαι με τα καλά σου; Προφανώς είναι ο ίδιος. Στο ένα μικρός, στο άλλο μεγάλος.

― Το προφανώς από που προκύπτει; Έχει αριθμό κυκλοφορίας πάνω του; Δε λέω, βγάζει νοήμα το σημερινό συμβάν αν είναι ο ίδιος ελέφαντας. Αλλά επειδή έτσι βγαίνει νόημα δεν πάει να πει πως γι' αυτό το λόγο είναι το ίδιο ζώο. Πάντως δε νομίζω να ήταν μεγάλος κόπος για την Καθημερινή να κάνει μια επαλήθευση.

― Τι σου έχει κάνει η Καθημερινή ήθελα νά 'ξερα. Όλοι ξέρουν ότι οι ελέφαντες φημίζονται για τη μνήμη τους.

― Επειδή φημίζονται δεν σημαίνει πως ο συγκεκριμένος ελέφαντας, δέχομαι για μια στιγμή πως είναι ο ίδιος, χτύπησε τον άνθρωπο επειδή τον αναγνώρισε μετά από χρόνια. Θα προτιμούσα να ακούσω από ένα ζωολόγο για το είδος της μνήμης των ελεφάντων. Και βέβαια να μας πει αν είναι φυσιολογική μια τέτοια συμπεριφορά από ελέφαντα. Μήπως δηλαδή ένας άλλος ελέφαντας θα αντιδρούσε π.χ. με φωνές, ενώ αυτός ήταν βίαιος από αντίδραση στην εκπαίδευση που του κάνουν στο τσίρκο.

― ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΟΥ ΤΟ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ!

― ...

― ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙΣ ΤΗ ΒΙΑ ΑΠ' ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ!

― Μα εγώ δεν ...

― Εσύ και οι ομοιοί σου την Καθημερινή δεν θα την ξαναπιάσετε στο στόμα σας!

― Μα ...

― ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ!

(αυλαία)

Εθνικός Λαϊκός Συνασπισμός, η διακήρυξη

Θέλουμε να εγκαθιδρύσουμε στην Ελλάδα μια σοσιαλιστική δημοκρατία. Δηλαδή μια εξουσία των εργαζομένων, που θα εμπνέεται από τις επαναστατικές ιδέες της εργατικής τάξης.

Ο σοσιαλισμός που θα εγκαθιδρύσουμε θα είναι ελληνικός, θα αποπνέει ρωμιοσύνη.

[Η] πορεία πρός το δημοκρατικό μετασχηματισμό ... δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη μέθεξη του Λαού μέσα απ' όλες τις μορφές της συλλογικής δημιουργίας.

[Ο] μετασχηματισμός δεν είναι μόνο μια διαδικασία μεταβολής των οικονομικών διαρθρώσεων, αλλά και μια βαθιά πολιτιστική και ηθική μεταρρύθμιση, που αγγίζει όλες τις σφαίρες του δημόσιου του και του ιδιωτικού.

[Ώ]σπου ο Εθνικός Λαϊκός Συνασπισμός να γίνει κυβέρνηση, ώστε η νέα ηγεμονία να καταστεί κυριαρχική δύναμη, για να αποθέσει τη σφραγίδα της σαν τέτοια στους θεσμούς, την πολιτιστική ανάπτυξη, την ηθική διάπλαση (διάσταση).

Ο Εθνικός Λαϊκός Συνασπισμός δεν μπορεί παρά να είναι το κόμμα των πραξικοπηματιών, σωστά;

Το ξέρω ότι είναι φανερό πως το σωστά το έγραψα λίγο ειρωνικά, μη νομίζετε.

Αλλά επειδή δυο-τρεις μπορεί να θεωρήσουν πως όντως ο Εθνικός Λαϊκός Συνασπισμός (πως μ' αρέσει να το γράφω!) είναι το κόμμα που θα συνιδρύσουν η Ζωή, ο Παναγιώτης, ο Πάνος, η Ραχήλ και τ' άλλα παιδιά, προσοχή.

Το κέιμενο (ακολουθούν αποσπάσματα προσεκτικά επιλεγμένα για τη δημιουργία εντυπώσεων) είναι κοντά τριάντα ετών, Δεκέμβριος του 1985.

Θα μπορούσε να θεωρηθεί προοίμιο της διάσπασης του ΚΚΕ εσ. σε ΚΚΕ εσ/Α.Α. και Ελληνική Αριστερά.

Και συγγραφέας του δεν είναι ο Μπανιάς, αλλά ο Κύρκος. Ναι, ο Λεωνίδας με τη φυσαρμόνικα που όλοι νοσταλγούμε γιατί αυτός ήταν ο αριστερός που θα ήθελε για φίλο κάθε μη αριστερός.

Και με κομπιούτερς κατά των κακοποιών...

Η χρήση από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ηλεκτρονικών υπολογιστών άρχισε από το 1966 και σήμερα έχουν αναπτυχθεί 90 περίπου μηχανογραφικές εφαρμογές, που καλύπτουν θέματα διοικητικά και επιχειρησιακά (υλικού, προσωπικού, υπηρεσιών, αναζήτησης προσώπων, οχημάτων, αντικειμένων, κλπ).

Το υπουργείο διαθέτει τον ακόλουθο εξοπλισμό σε Η/Υ (ηλεκτρονικοί υπολογιστές):

1. Η/Υ IBM S/38 MOD 7 με 20 τερματικούς σταθμούς που λειτουργεί σε 24ώρη βάση και ικανοποιεί ανάγκες σε θέματα διοικητικά και αποστολής.
2. Η/Υ CDC-3500, ο οποίος θα αντικατασταθεί μέσα στο 1986.
3. Δύο (2) τερματικούς σταθμούς CYBER 18-10M που συνδέονται στον Η/Υ CDC-3500 και έχουν περιορισμένη δυνατότητα τοπικής επεξεργασίας.
4. Ένα (1) σύστημα εισαγωγής δεδομένων (DATA ENTRY) CYBER 18-20M με 12 οθόνες-πληκτρολόγια και δυνατότητα τοπικής επεξεργασίας και
5. Δύο (2) συστήματα εισαγωγής δεδομένων PERTEX XL-40 με 25 συνολικά οθόνες-πληκτρολόγια.

Πρέπει να προσθέσουμε ότι επίκειται η παραλαβή και εγκατάσταση ενός Η/Υ IBM 4381 που θα αντικαταστήσει τον Η/Υ CDC-3500 και θα επιτρέψει την ανάπτυξη νέων μηχανογραφικών εφαρμογών.

(Τα Νέα, Αύγουστος 1985)

Σκυλίσια ψήφος

Ένα πρόβλημα με τις ιστορικές αναλογίες είναι ότι συνήθως δεν είναι έγκυρες.

Ένα άλλο πρόβλημα, δικό μας, είναι ότι ειδικά η ελληνική ιστορία προσφέρεται για να διαλέξει κανείς την ιστορική αναλογία που τον βολεύει.

Δεν έχω στοιχεία να το υποστηρίξω αλλά το δημοφιλέστερο αντικείμενο των αναλογιών πρέπει είναι οι μάχες. Η μάχη του Μαραθώνα, οι Θερμοπύλες, η ναυμαχία της Σαλαμίνας, τα διάφορα επεισόδια του Πελοποννησιακού πόλεμου, η Άλωση, τα διάφορα επεισόδια της επανάστασης του 1821, ο πόλεμος του 1897, οι βαλκανικοί, η μικρασιατική εκστρατεία, ελληνοϊταλικός και ελληνογερμανικός πόλεμος του 40-41, ο εμφύλιος (για τους μερακλήδες), η εισβολή στην Κύπρο.

Αν και σαφώς υπάρχουν χώροι που χρησιμοποιούν τη ρητορική προσφυγή στις μάχες περισσότερο από άλλους, κανείς δεν αντιστέκεται στον πειρασμό.

Ό λόγος, πιστεύω, είναι γιατί όσο κι αν αστοχεί η ιστορική αναλογία, αυτό ουδόλως επηρεάζει την ψυχολογική αναλογία. Αν κάποιος ψηφίζοντας Όχι αισθάνεται όπως νομίζει ότι αισθάνονταν οι επιστρατευμένοι την 28η Οκτωβρίου, δεν χάθηκε ο κόσμος να αγνοήσει δυο, τρεις, καμιά πενηνταριά διαφορές του ιστορικού πλαισίου. Το ίδιο και κάποιος που ψηφίζοντας Ναι αισθάνεται όπως νομίζει ότι αισθάνονταν οι επαναστάτες την επαύριο της ναυμαχίας του Ναυαρίνου.

Από αυτό το πάνθεο των μαχών-ψυχολογικών ενέσεων απουσιάζει μια πολεμική περιπέτεια. Τη γνωρίζουμε από το σχολείο αλλά όσο κι αν σπάω ο κεφάλι μου δεν μπορώ να ανακαλέσω κάποια περίπτωση χρησιμοποίησής στο δημόσιο λόγο.

Η Κύρου Ανάβασις, ή η Κάθοδος των Μυρίων αν προτιμάτε.

Ένας μισθοφορικός στρατός βρίσκεται στη μέση ενός αχανούς και εχθρικού πουθενά, με την ηγεσία του αποκεφαλισμένη (κυριολεκτικά), και αναγκάζεται να επιχειρήσει το αδύνατο αυτοσχεδιάζοντας.

(μη βαράς, για περίληψη 24 λέξεων μια χαρά είναι)

Πως να το χρησιμοποιήσεις αυτό για να χτίσεις μια έστω ψευδή ιστορική αναλογία;

Άντε και η Ε.Ε είναι η περσική αυτοκρατορία, εμείς από που κι ως πού είμαστε οι Μύριοι; Υπάρχει κάτι στο οποίο να είμαστε τόσο καλοί όσο αυτοί στο να κερδίζουν (χα) τις μάχες; Και την κραυγή θάλασσα, θάλασσα σε ποια ακτή θα την φωνάξουμε; Στην Κριμαϊκή; (γεια σου Βλαδίμηρε)

Κι ανάποδα, άντε και η περσική αυτοκρατορία είναι όλα τα στραβά κι ανάποδα που μας κάνουν να μην είμαστε Ευρώπη. Δεν βλέπω πουθενά τον Ξενοφώντα του Ναι (κάτσε κάτω βρε Καμίνη). Το κυριότερο, ο Εύξεινος Πόντος των Μύριων ήταν πακτωμένος, κάθε μέρα πορείας ήταν και μία μέρα πιο κοντά στο στόχο. Ο δικός μας απομακρύνεται και δεν είμαι σίγουρος όχι αν μπορούμε να υπερκαλύψουμε την απόσταση, αλλά ούτε καν να εξακριβώσουμε τη σωστή κατεύθυνση.

Με σκοτεινή καρδιά και καθαρό μυαλό έχω αποφασίσει να ψηφίσω Ναι αύριο.

Για να απαλλαγούμε από τους ηλίθιους, όχι για να έχουν μια πέμπτη ευκαιρία τα καθάρματα.

Για να μείνουμε ζωντανοί ως την επόμενη μάχη, όχι για "πάση θυσία" ευρώ.

Φάνηκε η γύμνια του ποδοσφάιρου μας

«Σήμερα αποδείχτηκε πως τα λίγα καλά αποτελέσματα που σημειώνει από καιρό σε καιρό η Εθνική μας ομάδα αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα, που δείχνει τη φτώχεια του ελληνικού ποδοσφαίρου».

Την παραπάνω δήλωση έκανε χθες ο Γ.Γ. Αθλητισμού κ. Κίμωνας Κουλούρης που όπως όλοι οι απλοί Έλληνες φίλαθλοι έδειχνε λυπημένος αλλά και οργισμένος από το θέαμα που παρουσίασε η ελληνική ομάδα στον αγώνα της με την αντίστοιχη γιουγκοσλαβική. Ο κ. Κουλούρης συνεχίζοντας με έντονο ύφος είπε:

«Δυστυχώς η βιτρίνα είναι το κύριο γνώρισμα της αθλητικής μας, γενικά, κατάστασης και δεν μπορεί να κρύψει πια την έλλειψη της οποιασδήποτε αθλητικής υποδομής. Πρέπει να δεχτούμε ότι το σημερινό θέαμα του εθνικού μας συγκροτήματος αντικατοπτρίζει το ποδόσφαιρο της χώρας μας. Ήλθε λοιπόν η ώρα να γίνει σοβαρή δουλειά στο χώρο του ποδοσφαίρου. Θα αρχίσει από την εξυγίανσή του σε όλους τους τομείς. Το χτύπημα του παραγοντισμού, το χτύπημα του βεντετισμού, το χτύπημα του αντιποδοσφαίρου. Έφθασε η ώρα να τεθούν οι βάσεις, για μαζικό αθλητισμό, για αποκέντρωση των αθλητικών δραστηριοτήτων, για υποδομή. Στον ελληνικό λαό που πληρώνει για τον αθλητισμό, και ιδιαίτερα στους φιλάθλους που ποφέρουν γι' αυτόν, θέλω να στείλω μήνυμα, πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι αποφασισμένη να δικαιώσει τα οράματα και τις ελπίδες τους. Η νέα αθλητική ηγεσία θα αρχίσει προς αυτή την κατεύθυνση μια προσπάθεια. Θα χρειαστεί χρόνος, επιμονή και υπομονή. Όμως να είμαστε όλοι βέβαιοι ότι θα πετύχουμε τους στόχους μας».

Ελευθεροτυπία 30 Νοεμβρίου 1981

Για την ιστορία χάσαμε 1 (Μαύρος) - 2 (Σούριακ, Γέρκοβιτς) στο Καραϊσκάκη και η δια χειρός Παναγούλια σύνθεση της εθνικής ήταν: Παντελής (46' Δάφκος), Καρούλιας, Ιωσηφίδης (46' Κωστίκος), Καψής, Ραβούσης, Λιβαθηνός, Βαμβακούλας, Κούης, Αναστόπουλος, Μητρόπουλος, Μαύρος

Τραγούδι με αμφιλεγόμενους στίχους προκαλεί υποτονικές αντιδράσεις

Δεν θίγω το επάγγελμα, αλλά ξέρετε ποιοι γίνονται γκαρσόνια στην Ελλάδα...

Ριζοσπάστης 1975, Έλλη Αλεξίου

400 γενειοφόροι αλήται και νεαι ανυπόδητοι επεδίδοντο εις όργια σεξουαλικά

ενηγκαλισμένοι εις την πίσταν, υπό τους ήχους τζαζ, γυμνόποδες και ρυπαροί, κοντά παντελόνια, με μια λέξη «Μπίτνικς».

Απογευματινή, 1965

Ο Σποκ έχει πάντα δίκιο, ακόμα κι όταν κάνει λάθος

«Ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας δεν βλέπει απλές πιθανότητες, βλέπει τρελές πιθανότητες. Δεν είναι το "Αν γινόταν -". Είναι το "Θεέ μου! Αν γινόταν -". Φρενιασμένα, υστερικά. Οι Αρειανοί έρχονται, πάντα. Ο μόνος ψύχραιμος είναι ο μίστερ Σποκ. Γι' αυτό και μας φαίνεται σαν θεός· καθησυχάζει τη φυσιολογική μας υστερία. Εξισορροπεί την τάση των ανθρώπων που γράφουν επιστημονική φαντασία να φαντάζονται το αδύνατο.

ΚΕΡΚ (αναστατωμένος) : Σποκ, το Εντερπράιζ θα ανατιναχτεί!
ΣΠΟΚ (ήρεμα) : Όχι, κάπταιν· απλώς κάηκε μια ασφάλεια.

Ο Σποκ έχει πάντα δίκιο, ακόμα κι όταν κάνει λάθος. Είναι ο τόνος της φωνής του, η υπερφυσική λογική· δεν είναι ένας άνθρωπος σαν κι εμάς: είναι ένας θεός. Ο Θεός μιλάει μ' αυτόν τον τρόπο· όλοι μας το καταλαβαίνουμε αυτό ενστικτωδώς. Γι' αυτό έβαλαν τον Λέοναρντ Νιμόυ να αφηγείται ψευδο-επιστημονικά τηλεοπτηικά προγράμματα. Ο Νιμόυ μπορεί να κάνει οτιδήποτε να φαίνεται λογικό. Μπορεί να ψάχνουμε ένα κουμπί σ' ένα νεκροταφείο ελεφάντων, αλλά ο Νιμόυ θα καθησυχάσει τις αμφιβολίες μας και τους φόβους μας. Θα ήθελα να τον έχω ψυχαναλυτή· θα έμπαινα στο γραφείο του αναστατωμένος, γεμάτος με τους συνηθισμένους μου υστερικούς φόβους, και κείνος θα τους εξαφάνιζε.

ΦΙΛ (υστερικά) : Λέοναρντ, ο ουρανός πέφτει στα κεφάλια μας!
ΣΠΟΚ (ήρεμα) : Όχι, Φιλ· απλώς κάηκε μια ασφάλεια.

Και θα ένιωθα καλά και θα έπεφτε η πίεσή μου και θα μπορούσα να συνεχίσω το μυθιστόρημα που έχω καθυστερήσει τρία χρόνια τώρα»

Φίλιπ Ντικ, από τα "δυο λόγια για το συγγραφέα" του Δημήτρη Αρβανίτη στο Ηλεκτρικό Πρόβατο

Ερωτηματικά για μερικούς συμβούλους του Πρωθυπουργού

 Τον κ. Δ. Αβραμόπουλο ακόλουθο στο διπλωματικό σώμα, που επί της Ν.Δ. υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία σε εμπιστευτική θέση στο ΝΑΤΟ.

[Ο Προκόπης Παυλόπουλος α]νήκει στο στενό περιβάλλον του πρώην γεν. γραμματέα του υπουργείου Συντονισμού και μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ν.Δ. κ. Στρ. Στρατήγη, γνωστού για τους δεσμούς του με τον έκπτωτο Κωνσταντίνο και είναι «κολλητός» του ακροδεξιού καθηγητή του Διοικητικού Δικαίου κ. Σπηλιωτόπουλου, του οποίου είναι επιμελητής.

Πως είναι δυνατόν να υπηρετεί στο ιδιαίτερο Γραφείο του πρωθυπουργού η κυρία Σίσυ Παυλοπούλου, σύζυγος του προαναφερθέντος Προκόπη Παυλόπουλου;

Ελευθεοτυπία, 21 Νοεμβρίου 1981, Αριστείδης Μανωλάκος

Επιτέλους ένα «ΟΧΙ»

Επιτέλους βρέθηκε κι ένας άνθρωπος να πει όχι. Να φωνάξει πως είμαστε εδώ, πως υπάρχουμε. Πως είμαστε κράτος και έθνος. Πως έχουμε αξιοπρέπεια.

Άξιος

ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΝΑΤΟ

Δεν εκδόθηκε για πρώτη φορά ανακοινωθέν

ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΔΡΕΑ ΑΠΟΨΕ ΣΤΗΝ TV

«Γυρίζουμε υπερήφανοι» είπε ο πρωθυπουργός
(Ελευθεροτυπία, 10 Δεκεμβρίου 1981)

Υποδοχή ήρωα χθες στο αεροδρόμιο

«Άξιος» φώναζε το πλήθος

(Ελευθεροτυπία, 11 Δεκεμβρίου 1981)

GREECE CURTAILING ITS RENEWED ROLE IN NATO COMMAND, NYT 8 Δεκεμβρίου 1981
Papandreou's Foreign Policy, Γιάννης Λούλης, Foreign Affairs Winter 1984/85 Issue

PASOK Mad Men

 Οι Τ. Παλαντίδης, Σπ. Μάνδρος, Κ. Τερζόπουλος, Α. Κυδωνιάκης και Π. Οικονόμου. Όλοι τους ασχολούνται με τη διαφήμιση σε διαφορετικούς τομείς ο καθένας.

-Φαίνεται ότι ο φωτογράφος βοήθησε αρκετά...  -Βέβαια... -Ποιος ήταν; - Ο Γιώργος Μόσχος

Ελευθεροτυπία, 24 Οκτωβρίου 1981, συνέντευξη Κώστα Λαλιώτη στον Γιώργο Μαύρο

Γιόρτασαν την Αλλαγή στον Ινδικό Ωκεανό!

Πρεσβευτές της Αλλαγής σ' όλες τις γωνιές του κόσμου οι ναυτικοί μας, όπως αυτοί της φωτογραφίας, που πανηγυρίζουν στο κατάστρωμα του ελληνικού τάνκερ «Ολύμπικ Σπλέντορ», μόλις πληροφορήθηκαν, από τον ασύρματο, τα αποτελέσματα των εκλογών.

Τη φωτογραφία τράβηξε ο λοστρόμος Χρήστος Βασιλείου από την Πρέβεζα.

Ελευθεροτυπία, 9 Νοεμβρίου 1981

Και φαντάζομαι πως ήδη θα μαντέψατε ποια είμαι

Το έγκυρο και έγκριτο luben.tv περιλαμβάνει το Cosmopolitan στα 15 Πράγματα Που Δεν Βγάζει Νόημα Το Ότι Εξακολουθούν Να Υπάρχουν Το 2015.

Μπορεί να είναι έτσι, αλλά αυτό που δεν ισχύει είναι ότι το Cosmopolitan έχει μόνο 14 χρόνια ζωής στην Ελλάδα.

Έχει καβατζάρει προ πολλού τα 30, αν και πιθανότατα κάποια χρόνια τα πέρασε σε κώμα με αναστολή έκδοσης.

Απόδειξη η διαφήμιση από την Ελευθεροτυπία τον Δεκέβριο του 1981. Πόσο πιο αγνά ήταν τα πράγματα τότε!

Μια συμπαθητική κοπέλα, που η ομορφιά της δεν «περνάει» καλά στο γυαλί

Γιώργος Δουατζής: Ο καλύτερος των «πέντε». Σοβαρή εμφάνιση, καλή άρθρωση, δέσμιος όμως του χειρόγραφου στις πρώτες εμφανίσεις.

Μαίρη Χατζάκη: Πιο έμπειρη από τους άλλους τέσσερις με λιγότερο τρακ. Πολλοί είπαν ότι ακολουθεί το στυλ Κανέλλη.

Σπύρος Χατζάρας: Κάπως απείθαρχος στις κινήσεις. Βιάζεται στην εκφώνηση, αλλά έχει καλή τηλεοπτική παρουσία.

Έλλη Στάη: Μια συμπαθητική κοπέλα, που η ομορφιά της δεν «περνάει» καλά στο γυαλί. Εξαφανίστηκε κυριολεκτικά δίπλα στην Εύη Δεμίρη.

Μιχάλης Θεοδωρίδης: Πολύ άνετος στο φακό, με σωστό τονισμό, προκάλεσε διαμαρτυρίες τηλεθεατών για το στυλ του. Θα «κοπεί»;

Μπόνους

Σπύρος Χατζάρας: 26 χρόνων, ανύπαντρος. Τελειόφοιτος Βιομηχανικής, εκδότης των περιοδικών «Καλλιτεχνική επιθεώρηση», «TARKIDI». Δούλεψε στα έντυπα «Ελευθεροτυπία», «Ριζοσπάστης» και «Αντί» στο καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Γνωρίζει αγγλικά και είναι καθηγητής της Ιστορίας Θεάτρου στη Σχολή Κατσέλη.

«Το καινούργιο δεν το φέρνουμε εμείς. Την νέα νοοτροπία της ΕΡΤ τη διαπίστωσα από τον τρόπο που με προσέλαβαν. Διάβασα στην «Ε» πως γίνονται δοκιμές νέων τηλεπαρουσιαστών, και χωρίς να γνωρίζω κανέναν απ' την ΕΡΤ έγραψα στον σταθμό αναφέροντας πως ήμουν ο πρώτος που πέτυχα στον διαγωνισμό του Χορν το '74 χωρίς να με προσλάβουν. Την επόμενη με κάλεσε ο κ. Κατσίμης για δοκιμαστικό.

Εγώ θα προσπαθήσω να ανταποκριθώ στην πρόσκληση να υλοποιήσουμε το όραμα της Αλλαγής. Να την κάνουμε κατανοητή σε κάθε νοικοκύρη».

Ελευθεροτυπία, 4 Ιανουαρίου 1982

Άλλοι δύο για τις ειδήσεις

Νίκος Χασαπόπουλος, 34 χρόνων, Κυπριακής καταγωγής, παντρεμένος με ένα παιδί. Δημοσιογράφος, εργάζεται στο «Βήμα» όπου καλύπτει το ρεπορτάζ «Κοινωνικών Υπηρεσιών» και ελεύθερα θέματα. Έχει σπουδάσει οικονομικές επιστήμες και γνωρίζει καλά την αγγλική.

Συλβάνα Ράπτη, 23 χρόνων. Στο τελευταίο έτος του Οικονομικού Κύκλου της Νομικής. Μιλά γαλλικά, αγγλικά και αρκετά ιταλικά. Η φωνή της οικεία στους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, από τις περιοδείες του πρωθυπουργού. Δεν είναι δημοσιογράφος, αλλά πιστεύει ότι για την εκφώνηση των ειδήσεων δεν είναι απαραίτητο. Αν τελικά θα δυσκολευθεί «θα το δει στην πράξη»...

Άλλοι δύο για τις ειδήσεις

Με δύο νέους τηλεπαρουσιαστές εμπλουτίζεται το ειδησεογραφικό δελτίο της ΥΕΝΕΔ. Είναι ο Νίκος Χασαπόπουλος και η Συλβάνα Ράπτη. Θα τους δούμε για πρώτη φορά σήμερα στα δελτία των 6.30 και 9.30. Πρέπει να σημειώσουμε πως οι παρουσιαστές δελτίων της ΥΕΝΕΔ αντίθετα με τους συναδέλφους τους, της ΕΡΤ, δεν συντάσσουν ειδήσεις. Περιόριζονται στην εκφώνησή τους.

Ελευθεροτυπία, 25 Ιανουαρίου 1982

Συγκίνηση

Συγκινημένος, ο νέος πρωθυπουργός, ακούει τον επίσης συγκινημένο κωμικό μας, Γ. Πάντζα, που απ' τους πρώτους βρέθηκε στο Καστρί

Ελευθεροτυπία, 19 Οκτωβρίου 1981